Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2019

Η ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ


Η ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ
*(Προσοχή περιέχει spoiler)

Ταινιάρα.
Δεν το λέω γιατί είναι Έλληνας ο σκηνοθέτης, αν και έπαιξε το ρόλο του για να τη δω.
Είναι ταινιάρα γιατί σε κρατάει on your toes μέχρι το τέλος χωρίς ούτε μια έκρηξη ή ένα κυνηγητό.
Είναι ταινιάρα γιατί υπάρχουν τρεις κεντρικοί γυναικείοι χαρακτήρες που τα βλέμματά τους και μόνο, οι εκφράσεις του προσώπου τους, η ένταση που αποπνέουν δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις.
Είναι ταινιάρα γιατί είναι αληθινή και οι άνθρωποι ανθρώπινοι μέχρι το κόκκαλο.
Με κέντρο την αδύναμη μορφή της βασίλισσας Άννας αλλά με τη βαρύτητα της βασιλικής εξουσίας να τραβά πάνω της τους πάντες η Κόλμαν δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία με το βλέμμα της να είναι όσο χίλιες λέξεις, αν και δεν νομίζω ότι θα ήταν εύκολο να βρεθούν λέξεις που να περιγράφουν τη σκηνή στο χορό. Μακιγιαρισμένη η ίδια να δείχνει γελοία, μια καρικατούρα ηγεμόνα πάνω σε αναπηρικό καροτσάκι, σε μια γκροτέσκο μάζωξη τρυφηλών και ξιπασμένων αριστοκρατών. Μια στιγμή πριν ζητήσει να αποχωρήσει και ενώ το πρόσωπο έχει μια παγωμένη έκφραση, μέσα από τα μάτια αναδύεται με την ισχύ που δεν έχει καμιά σκηνή έκρηξης μια απόγνωση τόσο αληθινή που σε χτυπά κατάστηθα. Δεν έχει καταρρεύσει μόνο η εικόνα που πρέπει να αποπνέει η θέση του μονάρχη, έχει συνθλιβεί ο άνθρωπος, κάτω από το βάρος της ανούσιας ύπαρξης στο παλάτι και στις σχέσεις εκμετάλλευσης που επιδιώκουν όλοι.
Μόνο στήριγμα η υπέροχη Βάις που ντυμένη αντρικά έχει πάρει το ρόλο του αρσενικού απέναντι στους άντρες αλλά και στη βασίλισσα. Με ερμηνεία που όχι απλώς πείθει αλλά είναι ο χαρακτήρας της. Χειραγωγός, σκληρή ελέγχει τα πράγματα μέσω της εξουσίας που έχει κρατώντας τη βασίλισσα στο λουρί της, ένα λουρί που έχει σφυρηλατήσει με την ερωτική επιθυμία και ανάγκη, με την συνεχή υποτίμηση της βασίλισσας – που όταν μπορεί ξεσπά σε μικρούς λακέδες μόνο και μόνο για να νιώσει ότι κάπου της έχει μείνει λίγη εξουσία. Η μονάρχης έχει πειστεί ότι δεν μπορεί και δεν ξέρει να κυβερνήσει και αυτό φαίνεται να το κάνει με επιτυχία φορώντας τα παντελόνια η Βάις που δείχνει να είναι η ευνοούμενη της βασίλισσας ενώ την έχει πείσει ότι εκείνη την ευνοεί (η Βάις) με την παρουσία της κοντά της(την Κόλμαν).
Αυτά μέχρι να εμφανιστεί κυριολεκτικά μέσα από τα σκατά η Στόουν. Ακόμη μια μεγάλη ερμηνεία. Από τη βάση της πυραμίδας του παλατιού – που κατάφερε να ‘τρουπώσει’ – την λάντζα αρχίζει να αναρριχάται με όπλο την μπρουτάλ ειλικρίνειά της και μια αθοώτητα που φαίνεται να φτάνει στα όρια της αφέλειας. Όμως είναι έτοιμη να κάνει περισσότερα από ότι φαίνεται να είναι ικανή, περισσότερα από ότι καυχιέται η Βάις ότι μπορεί και έχει την ισχύ να πράξει σε κάθε αναμέτρησή του στο αντρικό σπορ της σκοποβολής και μάλιστα με αληθινά περιστέρια ώστε να είναι και αρκετά αιματοβαμμένο και σκληρό. Η έκφρασή της όταν καίει προς το τέλος το γράμμα της Βάις προς την βασίλισσα(Κόλμαν), η φωτιά που καίει μέσα της, κάνει την φωτιά στο τζάκι μια ωχρή σκιά.

Είναι βέβαιο ότι ο Γιώργος Λάνθιμος είναι υπεύθυνος για ότι έχει καταφέρει να βγάλει από τους ηθοποιούς του σε υπέρτατο βαθμό και αυτό είναι κάτι που αφορά το σκηνοθέτη σίγουρα, αλλά δεν σταμάτησε εκεί.
Έμεινα έκθαμβος από τις μαγευτικές λήψεις που πολλές φορές προσομοίαζαν σε πειραματικό κινηματογράφο τουλάχιστον και σίγουρα δεν απαντώνται εύκολα σε main stream ταινίες. Ο ευρυγώνιος φακός παραμορφώνει τις λήψεις και τις σκηνές σε μια παραμορφωμένη πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα της ελίτ που ζει σε ένα κόσμο δικό της, ξεχωριστό που το μόνο που έχει σημασία είναι η πρόσβαση στην απόλυτη εξουσία του θρόνου ώστε να μπορείς να πάρεις δύναμη, πλούτη και να πετύχεις κάθε στόχο και μέσα στη διαδικασία και στο περιβάλλον τα πρόσωπα και οι ψυχές γίνονται από τρομακτικές μέχρι τρομακτικά γελοίες.
Όμως η λήψεις αυτές δεν παραμορφώνουν χώρο και χαρακτήρες. Δημιουργούν μια δυναμική αίσθηση παράταιρης κίνησης του χώρου που ζαλίζει και την ψευδαίσθηση ότι ο χαρακτήρας ή οι χαρακτήρες που ακολουθεί γυρίζοντας σε άξονα η κάμερα είναι το κέντρο της λήψεις/κόσμου και γυρίζει γύρω από κείνον(τον χαρακτήρα)  ή τους χαρακτήρες.
Ο Λάνθιμος με πραγματική μαεστρία χειρίζεται την κάμερα και τους χαρακτήρες με φαινομενικά λείες – εκλεπτυσμένες μορφές. Αναδεικνύει το στριγκό τρίξιμο που κάνουν οι τραχιές ψυχές τους όπως τρίβεται η μία πάνω στην άλλη γυρίζοντας γύρω από το κέντρο εξουσίας και διεκδικώντας το χωρίς να συγκρούονται ανοιχτά.
Η ταινία τελειώνει έχοντας αφήσει τον θεατή ικανοποιημένο με ότι έχει δει γιατί είναι αληθινό από όλες τις απόψεις, ερμηνείες, σκηνοθεσία, σενάριο και χαρακτήρες ανθρώπινους.


Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2019

Ο χορός των πλανητών

Από μικρός είχα την τύχη να παρακολουθήσω την σειρά εκλαϊκευμένης επιστήμης COSMOS με τον Carl Sagan. Από τότε με κέρδισε η μαγεία της αστρονομίας και η ερασιτεχνική ενασχόληση με αυτή. 
Μέσα από την κατανόηση των μεγεθών και της αρμονίας ο άνθρωπος μπορεί να διδαχθεί την θέση του στον κόσμο, δίνοντας νόημα στη ζωή του  και προσπαθώντας να ενηλικιωθεί ως είδος ώστε να αποφύγει την αυτοκαταστροφή.

Η δημιουργία του συγκεκριμένου διηγήματος ξεκινά από αρκετά παλιά και από την ταινία μικρού μήκους που συνοδεύει το βιβλίο. Ήταν το 2006 στο 4ο πανελλήνιο συνέδριο αστρονομίας που έγινε στο Ευγενίδιο Πλανητάριο και ξεκίνησε από το υλικό που είχα μαζέψει για την ομιλία μου "Ερασιτεχνική αστρονομία και πολυμέσα".
Έτσι ξεκίνησε η ιδέα για να γίνει η εκπαιδευτική ταινία "Το βαλς του ηλιακού συστήματος" επίσημη συμμετοχή στο 5ο διεθνές φεστιβάλ Animation όπου και βραβεύτηκε με το 3ο βραβείο εκπαιδευτικού Animation.

Όταν αργότερα ωρίμασε και η ιδέα ενός διηγήματος διδακτικού χαρακτήρα για παιδιά που να τους ανοίγει και μια πόρτα στην αστρονομία και τον Μεγάκοσμο σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να συνδυαστεί με την ταινία.
Έτσι δημιουργήθηκε "Ο χορός των πλανητών"
O χορός των πλανητών - Πολύκαρπος Παριορίτσας
(Περιέχει CD με την ταινία “The solar system Waltz” (Το βάλς του ηλιακού συστήματος) που βραβεύτηκε στο 5ο διεθνές φεστιβάλ animation Animfest με το 3ο βραβείο εκπαιδευτικού animation).

Όταν τα παιδιά της Γης καταλαβαίνουν ότι ο πλανήτης τους είναι θλιμμένος αποφασίζουν να τον βοηθήσουν μόνα τους, αφού οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν.
Ένα μαγικό ταξίδι στη σάλα του Ηλιακού συστήματος, στον αιώνιο χορό των πλανητών, ξεκινά και κάθε σταθμός του ταξιδιού κρύβει ομορφιά, γνώση και έντονα συναισθήματα. 
Όλα όσα θα χρειαστεί η αγνή παιδική ψυχή για να αντιμετωπίσει τη λύπη που έχει κατακλύσει την ψυχή του κόσμου μας και να ξανακάνει τη Γη χαρούμενη...

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

SQL: the powerful 1=1


This is a tip I inspired today as I have to make a cursor and needed to use a dynamic where in order to avoid COBOL code.
It is well known to the SQL programmers that using CASE you can make very flexible WHERE's assigning values to a variable field.
But what is you need to assign different values to different variable regarding different conditions. Then you need to use 1=1.  Simple but POWERFUL.

The standard  way case is used in the WHERE clause is
[code]
Select *
  from table1
 where 1=1
    and variable1=
          case
           when condition1 true then value1
          when condition2 true then value2
          else value3
          end
[/code]

I use 1=1 so that it would be easy to comment all ANDs. But if 1=1 is true ann 1=(all numbers except 1) is false then ...

[code]
Select *
  from table1
 where 1=
          case
          when variable1 = condition1 true
            and  variable2 = (select * froom table2
                                         where etc etc
                                              and et etc)
          then 1
          case
          when(variable3 = condition2 true
            and  variable4 = (select * froom table2
                                         where etc etc
                                              and et etc))
              or variable5 <> condition7
          then 1       
          else value0
          end
[/code]

WOW
when 1=1 or 1<>1 builds so powerful dynamic and flexible WHERE clause!!!

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2018

For a million IFs less

One of the first you learn in #Cobol, especially back in the day when indexed files where a common practice, is the use of SW-FIRST-READ.

In a program flow most probably there’s a loop on a cursor or a file. Many programmers inside that main loop they use an IF for controlling the first read. For example, if you want to match previous and current row/record.  The COBOL code would be something like:

01 SW-FIRST-READ PIC X VALUE ‘Y’.

  88 FIRST-READ-YES   VALUE ‘Y’.

  88 FIRST-READ-NOT   VALUE ‘N’.

MAIN-ROUTE.

   PERFORM READ-ROUTE

   #PERFORM UNTIL EOF

     #IF FIRST-READ-YES

        SET FIRST-READ-NOT TO TRUE

        MOVE CURRENT-RECORD TO PREVIOUS-RECORD

     END-IF

     IF CURRENT-RECORD = PREVIOUS-RECORD

        DISPLAY ‘SAME ACCOUNT’

        PERFORM SAME-ACCOUNT-ROUTE

     ELSE

        DISPLAY ‘NEW ACCOUNT’

        PERFORM NEW-ACCOUNT-ROUTE

     END-IF

     PERFORM READ-ROUTE

   END-PERFORM

  IF EOF AND SW-FIRST-READ

      DISPLAY ‘NO RECORDS/ROWS IN FILE/CURSOR’

      PERFORM EMPY-FILE-OR-CURSOR-ROUTE

   END-IF .

READ-ROUTE.

    READ FILE NEXT AT END SET SW-EOF TO TRUE

(OR)

   FETCH CURSOR

   IF SQLCODE = NOT-FOUND-NEXT

      SET SW-EOF TO TRUE

   END-IF

 IF SQLCODE/FILE-STATUS NOT-OK

      ERROR-HANDLING-ROUTE

    END-IF.

This is a very common practice with one fault for performance. The IF SW-FIRST-READ will execute as many times as the ROWS/RECORDS of the CURSOR/FILE – 1.000.000 or 50.000.000 times, and IF statement is not a fast one.

My recommendation would have some more code to be written, some paragraph rearrangements and involve a bit more thinking. But it will have 1.000.000 IFs less.

You will have to have separate paragraphs for #READ / #FETCH, for error handling and PERFORM these paragraphs twice, once before the main loop. That one would be the first time and will be executed only once. There’s no need to ask again. The code would look like this:

MAIN-ROUTE.

   PERFORM READ-ROUTE

   IF NOT-EOF

      MOVE CURRENT-RECORD TO PREVIOUS-RECORD

   ELSE

      DISPLAY ‘NO RECORDS/ROWS IN FILE/CURSOR’

      PERFORM EMPY-FILE-OR-CURSOR-ROUTE

   END-IF

   PERFORM UNTIL EOF

     IF CURRENT-RECORD = PREVIOUS-RECORD

        DISPLAY ‘SAME ACCOUNT’

        PERFORM SAME-ACCOUNT-ROUTE

     ELSE

        DISPLAY ‘NEW ACCOUNT’

        PERFORM NEW-ACCOUNT-ROUTE

     END-IF

   END-PERFORM

  PERFORM END-ROUTE  .

READ-ROUTE.

   READ FILE NEXT AT END SET SW-EOF TO TRUE

(OR)

   #FETCH #CURSOR

   IF SQLCODE = NOT-FOUND-NEXT

      SET SW-EOF TO TRUE

   END-IF

   IF SQLCODE/FILE-STATUS NOT-OK

      #ERRORHANDLING-ROUTE

    END-IF.

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2018

Όλα είναι ένα ψέμα


Κάθε φορά που ένας dr Muller βάζει τάξη στο σύμπαν η ζωή γελά


Aναφορές:

https://www.imdb.com/name/nm9971436/

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ
ΑΡΧΑΙΟΛOΓΙΑΣ ΤΟΜΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Μεταπτυχιακή φοιτήτρια: Χριστίνα Γκωλέκα Θεσσαλονίκη, Σεπτέμβριος 2014

http://ikee.lib.auth.gr/record/273509/files/GRI-2015-15272.pdf


Τα έργα μου
http://www.greekanimation.com/artists/parioritsas-polykarpos/

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2018

Δεσμά αίματος

Ολοκλήρωσα τη συγγραφή και την επιμέλεια του νέου μου μυθιστορήματος "Δεσμά αίματος"
Η Συγγραφή είχε ξεκινήσει το 2010 όπου ξεκίνησα να κάνω την έρευνα που χρειαζόταν και είχα καταρτίσει το σκελετό.
Τότε, με το θάνατο του αγαπημένου από την εφηβεία τραγουδιστή Ronnie James Dio αποφάσισα να αφιερώσω το μυθιστόρημα στη μνήμη  του και στην εφηβεία μου.
Έτσι ξεκινά με τους πολύ ταιριαστούς στίχους από το Egypt(The chains are on) και κάθε κεφάλαιο έχει μία στροφή από διάφορα τραγούδια, εποχή και συγκρότημα.
Όσο αφορά το μυθιστόρημα, tο έργο μπορεί να χαρακτηριστεί horror thriller με έντονα στοιχεία ιστορικού μυθιστορήματος.
Το πρώτο μέρος του έργου κινείται στην άγνωστη εκστρατεία των Αθηναίων στην Αίγυπτο και τις συνεχόμενες ανατροπές στο αποτέλεσμα της εκστρατείας αυτής. Μέσα σε αυτό το μέρος υπάρχουν οι πινελιές μυστηρίου που οδηγούν στο δεύτερο μέρος όπου το εκστρατευτικό σώμα βρίσκεται αντιμέτωπο με το μεταφυσικό.



In the land of the lost horizon
Where the Queen lies dark and cold
And when the stars won’t shine
Then the story told…
(Στην γη του χαμένου ορίζοντα,
Όπου η βασίλισσα κείται στο σκοτάδι παγωμένη,
Και όταν τα άστρα έπαψαν να λάμπουν,
Τότε ειπώθηκε η ιστορία αυτή…)

Egypt, Ronnie James Dio
Δεσμά αίματος, εισαγωγή
Ο Ήλιος είχε αρχίσει να βυθίζεται στον χρυσό ορίζοντα της ερήμου χρωματίζοντάς τον πορφυρό. Από τα βάθη της η άμμος έπαιρνε μια ανάσα για να δροσίσει την θέρμη της καυτής μέρας. Στην ψευδαίσθηση μιας χρυσοκόκκινης λίμνης εκεί που η Γη συγχέεται με τον ουρανό και κοχλάζει, βούταγε ο βαθυκόκκινος δίσκος του Ήλιου. 
Η νύχτα της ερήμου πέφτει πάνω στη γη όπως πουθενά αλλού στον κόσμο. Αφού κυνηγά και εξαλείφει το τελευταίο ίχνος φωτός και ζεστασιάς, μετά σβήνει τους ήχους. Αυτό που απομένει είναι μόνο το ελαφρύ σούρσιμο των κόκκων της άμμου που τρίζουν ανήσυχα για να κατακάτσουν στην ηρεμία. Τόσο ανεπαίσθητος, τόσο διακριτικός όσο μια ανάσα αύρας πάνω σε απαλό γυναικείο δέρμα που ανατριχιάζει στενάζοντας από κάθε πόρο...

Περίληψη
Το 465 πχ οι Αθηναίοι με προτροπή του νεαρού τότε πολιτικού Περικλή αναλαμβάνουν με μεγάλες ναυτικές και χερσαίες οπλιτικές δυνάμεις να βοηθήσουν στην απελευθέρωση της Αιγύπτου από τον Περσικό ζυγό και στην στέψη του Ίναρου σε νέο Φαραώ. Ο λαός που πρώτος ξεκίνησε να στηρίζεται στην λογική και θεμελίωνε την επιστημονική μέθοδο λίγο πριν τον χρυσό αιώνα θα ανακάλυπτε σύντομα ότι η έρημος κρύβει πολλά μυστικά και έναν τρόμο που απειλεί να καταπιεί κάθε φως.