Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

Goodbye Lemmy

*post taken from kopria.blogspot
ΟΚ!
Είναι πολύ δύσκολο να αποχαιρετάς την εφηβεία σου γαμώτο...
Μετά τον Ronnie James Dio άλλος ένας Metal Θεός (της δικής μου εφηβείας τουλάχιστον) την έκανε .
Ο Ian "Lemmy" Kilmister, των θρυλικών Motorhead

Original ως το τέλος...
Δίσκους μέχρι το τέλος...
Live 'till you drop...dead

Ξέρεις, βλέπεις όλους αυτούς τους Rock τύπους να είναι εκεί από πάντα και νομίζεις θα είναι εκεί για πάντα.. Με το μπάσσο να βγάζει φωτιές και να τραγουδά τον Άσσο Μπαστούνι με τη σοφία ενός πραγματικού gambler
"You know I born to lose, and gambling's made for fools,
But that's the way I like it baby,
I don't wanna live forever,
And don't forget the joker!"


Φωνή τραχιά, ανεπιτήδευτη σαν τη μουσική. Να χτυπά μόνο το συναίσθημα, να σε αναγκάζει να σηκωθείς και να χτυπηθείς (μέχρι να γίνεις φραππέ, που κορόιδευαν οι συμμαθητές μου).
"Only way to feel the noise is when it's good and loud,
So good I can't Believe it screaming with the crowd
...
On your feet you feel the beat, it goes straight to your spine,
Shake your head you must be dead if it don't make you fly"


Τι να πρωτογράψω για τα συναισθήματα που γεννά η μουσική που σε αγγίζει... Δεν χρειάζεται παρά να ακούς, και να κουνάς το κεφάλι - που πια δεν έχει τα μακρυά ιδρωμένα μαλλιά να μαστιγώνουν.

Τους είχα δει τους Motorhead πάνω από μία φορά και κάθε φορά ήταν σαν πρώτη.
Ο Lemmy είχε το χάρισμα όχι μόνο να είναι αληθινός αλλά και να μοιράζεται την αλήθεια του στη σκηνή με διονυσιακό τρόπο.
Οι θρύλοι δεν πεθαίνουν, σκοτώνονται από τον ίδιο τον θάνατο
Legends do nοt die... they are KILLED BY DEATH in person
"I'm a lone wolf ligger
But I ain't no pretty boy
I'm a backbone shiver
and I'm a bundle of joy

But it don't make no difference
'cos I ain't gonna be, easy, easy
the only time I'm gonna be easy's when I'm
Killed by death"


Ποιος θα κέρδιζε σε έναν αγώνα πάλης; Ο Θεός ή ο Lemmy;
Trick question... Lemmy is God... and he was born to raise Hell

Born to loose, lived to win
Αντίο Lemmy,
φύγε για τον Ήλιο
αιώνια χαμένος σε ταχύτητα, μοτοσυκλέτες και ποτό

He rides a road, that don't have no end
An open highway, without any bends
Tramp and his stallion, alone in a dream
Proud in his colors, as the chromium gleams
On iron horse he flies
On iron horse he gladly dies
Iron horse his wife
Iron horse his life
He lives his life, he's living it fast
Don't try to hide, when the dice have been cast
He rides a whirlwind, that cuts to the bone
Loaded forever, and ferociously stoned
On iron horse he flies
On iron horse he gladly dies
Iron horse his wife
Iron horse his life
Yeah, slide it to me
One day one day, they'll go for the sun
Together they'll slide, on the eternal run
Wasted forever, on speed, bikes and booze
Yeah tramp and the brothers, all born to lose
On iron horse he flies
On iron horse he gladly dies
Iron horse his wife
Iron horse his life
Iron horse his life
Iron horse his wife
Iron horse his wife
Iron horse his life

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

Out of box

Και λέω στον εαυτό μου... "Δεν βάζεις ένα Linoux να δεις τι παίζει out of the box";
Και είμαι όντως out of the box

PS Mr Robot... φοβερή σειρά

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Στις πύλες του Άδη


Με το μυθιστόρημα αυτό σας προσκαλώ σε ένα ταξίδι που θα σας φτάσει «Στις πύλες του Άδη».
Τα δαιδαλώδη μονοπάτια της μυθολογίας στριφογυρίζουν γύρω από την  «Ιλιάδα» και την «Οδύσσεια». Παρακολουθούν τις παραλλαγές των μύθων μέσα στο χώρο και το χρόνο. Ακολουθούν την ηθική εκδοχή των μεγάλων τραγωδών.

Ο Τρωικός πόλεμος έχει τελειώσει εδώ και καιρό με νίκη των Ελλήνων. Οι ήρωες και οι βασιλιάδες έχουν γυρίσει πια στους θρόνους τους ή εξορίστηκαν για πάντα από αυτούς. Όμως οι αρχαίες κατάρες στους βασιλικούς οίκους των Αχαιών δεν έχουν αρθεί. Βασανισμένοι από τα δεινά τους οι άνθρωποι ψάχνουν την κάθαρση. Οι έρωτες προσπαθούν να βρουν την λύτρωση μέσα από τις ίντριγκες της μοίρας που φέρει ο καθένας.

Ο Οδυσσέας εκπληρώνει το τελευταίο χρέος του απέναντι στον Ποσειδώνα ελπίζοντας σε πλήρη εξιλέωσή του. Αναζητώντας επιβεβαίωση ο ήρωας πηγαίνει στο μαντείο του Δία στη Δωδώνη να πάρει χρησμό. Εκεί γίνεται γνωστό για πρώτη φορά ότι ο δεσμός ζωής μεταξύ θνητών και αθανάτων έχει σπάσει.

Εν τω μεταξύ σε διάφορα βασίλεια της Ελλάδας, οι ήρωες βρίσκονται αντιμέτωποι με μια νέα νέμεση. Στην Ιταλία ο Διομήδης και οι άντρες του ψάχνουν να δημιουργήσουν μια νέα πατρίδα όταν έρχονται αντιμέτωποι με ένα πλάσμα που μόνο από το Βασίλειο του Άδη φαίνεται να έχει δραπετεύσει. Ο ήρωας ξεκινά να το καταδιώκει μόνο και μόνο για να βρεθεί απέναντι στις ορδές προσφύγων των άλλοτε εχθρών του Τρώων που ψάχνουν καταφύγιο και αυτοί σε νέα μέρη.

Στην Κρήτη, στο παλάτι του ξακουστού Μίνωα ο εγγονός του Ιδομενέας ανακαλύπτει ότι όχι μόνο ο ίδιος και οι άντρες του, ως θνητοί που είναι δεν μπορούν να καταβάλλουν την φρίκη που τους επιτίθεται αλλά ακόμη και πλάσματα άλλων κόσμων που ζουν παγιδευμένα στο δαιδαλώδες παλάτι τελικά θα πέσουν.

Στην Σπάρτη, ο ισχυρός και μόνος πια Μενέλαος πρέπει να προστατέψει το μόνο που αγαπά παθιασμένα στον κόσμο και που με κόπο και αίμα ξανακέρδισε. Η ομορφιά της Ελένης αποδεικνύεται μεγάλη δύναμη και κατάρα ακόμη μια φορά. Η ίδια όμως έχει να ανησυχήσει για την κόρη τους, που την διεκδίκησε και την κέρδισε με πυγμή ο πιο σκληρός βασιλιάς της Ελλάδας, ο γιος του ημίθεου Αχιλλέα, του δυνατότερου όλων των ηρώων.

Ο Νεοπτόλεμος, επονομαζόμενος και Πύρρος, βασιλιάς των άγριων Μολοσσών της Ηπείρου είναι ο μονάρχης που ελέγχει το νεκρομαντείο του Αχέροντα. Εκεί που εδράζεται μια πύλη επικοινωνίας με τον Άδη. Όμως δεν είναι διατεθειμένος να βοηθήσει κανέναν από αυτούς που του θυμίζουν ότι για πάντα θα ζει στη σκιά του ένδοξου πατέρα του. Ζει μέσα στην μοναξιά δύο γυναικών που έχουν αγαπήσει για πάντα άλλους άνδρες.

Κάθε ζωή γίνεται ένας νέος κόμπος στον πανάρχαιο ιστό που με τα βρόχια του ενώνει όλους τους θρόνους. Στο κέντρο του όμως φωλιάζει πια ένα μεταφυσικό μυστήριο, κάτι που δεν φαίνεται να ανήκει στον κόσμο των θνητών. Το παρελθόν επιστρέφει και επιτάσσει νέες πράξεις εκδίκησης να προστεθούν στα παλιά ανομήματα. Η ανάγκη για  λύτρωση θα φέρει τους παλιούς ήρωες να βρεθούν μαζί, αντιμέτωποι με αυτό που τους στοιχειώνει.


Ο Αναγνώστης θα ανακαλύψει πολλούς μύθους και εκδοχές αυτών που δεν συμπεριλαμβάνονται στα  έπη αλλά περιστρέφονται γύρω από αυτά. Με μια σύγχρονη νόρμα το φανταστικό ενώνεται με τη μυθολογία σε έναν γρίφο τόσο δυνατό που ακόμη και το πολύτροπο μυαλό του Οδυσσέα δεν μπορεί να λύσει. 

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

Το μολυβένιο στρατιωτάκι (The tin soldier)



Επίσημη συμμετοχή στους διεθνείς διαγωνισμούς Animfest και Microcosmos

 Είναι γνωστό σε όλα τα παιδάκια ότι τα παιχνίδια είναι ζωντανά. Μπορεί οι μεγάλοι να μη το καταλαβαίνουν αλλά η φαντασία και η αγάπη των παιδιών τους δίνει ζωή.

Όταν λοιπόν οι άνθρωποι λείπουν τα παιχνίδια ζουν μια διαφορετική ζωή…

΄Ετσι λοιπόν, μια φορά και έναν καιρό, σε ένα σπίτι υπήρχαν τρία παιχνίδια. Τα παιδάκια που έπαιζαν μαζί τους είχαν μεγαλώσει από πολύ καιρό και δεν τα ήθελαν πια.  Περισσότερο τα χρησιμοποιούσαν στο σπίτι σαν διακοσμητικά.

Τα είχαν τοποθετήσει στο σαλόνι του σπιτιού για να τα βλέπουν σαν ανάμνηση των παιδικών τους χρόνων.


Κι όμως, αν και κανείς δεν έπαιζε μαζί τους τα παιχνίδια αυτά ζούσαν πλέον τη δική τους ζωή…

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

Αποδελτίωση

Την Κυριακή 22-2-2015 ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής είχε στο ένθετο για τον πολιτισμό, στην σελίδα για το βιβλίο άρθρο κριτική για το νέο μυθιστόρημά μου "Στις πύλες του Άδη".

Το είχα βρει ιδιαίτερα εύστοχο ως προς το κλίμα του μυθιστορήματος και το είχα αναρτήσει. Κατόπιν παράκλησης από κάποιους έκατσα και το αποδελτίωσα (το άργησα λίγο αλλά με το τρέξιμο για την "Δημοκρατία" δεν είχα χρόνο)

"Η Ελληνική μυθολογία αποτελεί εδώ και αιώνες πηγή έμπνευσης, από τη λαϊκή παράδοση και τους μεγάλους τραγικούς που αναπτύσσουν τα ηθικά τους ερωτήματα για τον άνθρωπο έως τη σύγχρονη εποχή και τον κινηματογράφο.
Mε το μυθιστόρημά του «Στις πύλες του Άδη» μας εισάγει σε μια νέα οπτική της μυθολογίας που μαθαίνουμε από τα πρώτα παιδικά μας χρόνια. Ακολουθούμε τα σκοτεινά μονοπάτια που συνδέουν τα βασίλεια της Ελλάδας πριν και μετά τον Τρωικό πόλεμο. Τα χνάρια της ίντριγκας, του αίματος, του  έρωτα και της εκδίκησης που γνωρίζουμε αποκτούν την ζοφερή τους διάσταση και πλέκονται σαν δίχτυ γύρω από τους ήρωες της Ιλιάδας και της Οδύσσειας. Μέσα από τις καταστάσεις οι προσωπικότητες αποφλοιώνονται της αίγλης και της εικόνας που χτίζουν για τους άλλους ή που οι άλλοι έχουν χτίσει γι’ αυτούς.

Γνωστοί και άγνωστοι και τραγωδίες, σε μια αριστοτεχνική εξιστόρηση που θυμίζει μεταφυσικό θρίλερ-μυστηρίου με φόντο τους ιερότερους τόπους της Ελλάδας".