Το είχα βρει ιδιαίτερα εύστοχο ως προς το κλίμα του μυθιστορήματος και το είχα αναρτήσει. Κατόπιν παράκλησης από κάποιους έκατσα και το αποδελτίωσα (το άργησα λίγο αλλά με το τρέξιμο για την "Δημοκρατία" δεν είχα χρόνο)
"Η Ελληνική μυθολογία αποτελεί εδώ και αιώνες πηγή έμπνευσης, από τη λαϊκή παράδοση και τους μεγάλους τραγικούς που αναπτύσσουν τα ηθικά τους ερωτήματα για τον άνθρωπο έως τη σύγχρονη εποχή και τον κινηματογράφο.
Mε το μυθιστόρημά του «Στις πύλες του Άδη» μας εισάγει σε μια νέα οπτική της μυθολογίας που μαθαίνουμε από τα πρώτα παιδικά μας χρόνια. Ακολουθούμε τα σκοτεινά μονοπάτια που συνδέουν τα βασίλεια της Ελλάδας πριν και μετά τον Τρωικό πόλεμο. Τα χνάρια της ίντριγκας, του αίματος, του έρωτα και της εκδίκησης που γνωρίζουμε αποκτούν την ζοφερή τους διάσταση και πλέκονται σαν δίχτυ γύρω από τους ήρωες της Ιλιάδας και της Οδύσσειας. Μέσα από τις καταστάσεις οι προσωπικότητες αποφλοιώνονται της αίγλης και της εικόνας που χτίζουν για τους άλλους ή που οι άλλοι έχουν χτίσει γι’ αυτούς.
Γνωστοί και άγνωστοι και τραγωδίες, σε μια αριστοτεχνική εξιστόρηση που θυμίζει μεταφυσικό θρίλερ-μυστηρίου με φόντο τους ιερότερους τόπους της Ελλάδας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου