Το σημάδι του Σταυρού του Νότου/The sign of the Southern Cross: Black Sabbath

Black Sabbath - Το Σημάδι του Νότιου Σταυρού Αν δεν υπάρχει φως όταν κανείς δεν βλέπει, τότε πώς μπορώ να ξέρω τι μπορεί να πιστεύεις; Μια ιστορία έχει ειπωθεί που δεν μπορεί να είναι αληθινή κάπως πρέπει να αντανακλά την αλήθεια που νιώθουμε Ξεθώριασε, ξεθώριασε, εξαφανίσου στο τίποτα. Ξεθώριασε, ξεθώριασε, σπάσε την κρυστάλλινη σφαίρα. Ω, είναι το σημάδι, νιώθω ότι είναι η ώρα,

σε έναν μικρό κόσμο δυτικά του θαύματος, κάπου, πουθενά, παντού. Υπάρχει ένα ουράνιο τόξο που θα λάμψει όταν πέσει το καλοκαίρι. Αν μια ηχώ δεν απαντά όταν ακούει ένα συγκεκριμένο τραγούδι, τότε το θηρίο είναι ελεύθερο να περιπλανηθεί, αλλά ποτέ δεν φαίνεται τριγύρω. είναι το σημάδι του Νότιου Σταυρού, είναι το σημάδι του Νότιου Σταυρού. Σάλπαρε μακρυά στον ουρανό.

Από το βιβλίο ο λόγος έχει ειπωθεί, ψίθυροι από ξεχασμένο ψαλμό. μαζευτείτε όλοι γύρω από τους νέους, αυτοί θα μας κάνουν δυνατούς. Φτάστε πάνω από τα όνειρά ευχαρίστησης, δώστε ζωή σε αυτούς που πεθαίνουν. Ατενίστε πέρα από τους δικούς σας ορίζοντες, σάλπαρε με το πλοίο των αναστεναγμών. είναι το σημάδι του Νότιου Σταυρού, είναι το σημάδι του Νότιου Σταυρού. Ξεθώριασε, ξεθώριασε, σπάσε την κρυστάλλινη σφαίρα. Ξεθώριασε, ξεθώριασε, δεν μπορώ να το δεχτώ άλλο πια. Σε έναν πραγματικό κόσμο δυτικά του θαύματος, κάπου, πουθενά, παντού. Υπάρχει ένα ουράνιο τόξο, δες το να λάμπει, όταν πέφτει το καλοκαίρι.

Από το βιβλίο ο λόγος ειπωνεται, ψίθυροι από ξεχασμένο τραγούδι. μαζευτείτε γύρω από τους νέους, αυτοί θα μας κάνουν δυνατούς. Είναι το σημάδι του Νότιου Σταυρού, είναι το σημάδι του Νότιου Σταυρού. Μην ζεις για την ευχαρίστηση, κάνε τη ζωή τον θησαυρό σου. Ξεθώριασε. Οκτώ μίλια ψηλά, έτοιμος να πέσεις, και κανείς δεν βρίσκεται να σε πιάσει. Ψάξε για το σημάδι, την ώρα, το σημάδι του Νότιου Σταυρού.

Ανάλυση Gemini AI

Το τραγούδι διαπραγματεύεται θέματα πίστης, αναζήτησης νοήματος και της μάχης μεταξύ φωτός και σκότους, αλήθειας και ψευδαίσθησης. Το Σημάδι του Νότιου Σταυρού: Ο Νότιος Σταυρός (Southern Cross) είναι ένας αστερισμός που είναι ορατός κυρίως στο νότιο ημισφαίριο. Στην ποίηση και τη λογοτεχνία, συχνά χρησιμοποιείται ως σύμβολο καθοδήγησης, ελπίδας ή πνευματικής φώτισης, ειδικά σε σκοτεινές ή αβέβαιες εποχές. Η επανάληψη της φράσης "It's the sign of the southern cross" υποδηλώνει μια αναζήτηση ή μια αναγνώριση αυτού του καθοδηγητικού συμβόλου σε έναν κόσμο γεμάτο αβεβαιότητα. Αμφιβολία και Αλήθεια: Οι αρχικοί στίχοι "If there isn't light when no one sees / Then how can I know what you might believe" θέτουν ερωτήματα σχετικά με την αντικειμενικότητα της αλήθειας και την ατομική πίστη. Υποδηλώνουν ότι η αλήθεια μπορεί να είναι υποκειμενική και να εξαρτάται από την αντίληψη. Η φράση "A story told that can't be real / Somehow must reflect the truth we feel" ενισχύει την ιδέα ότι ακόμα και οι φανταστικές αφηγήσεις μπορούν να αγγίξουν βαθιές, εσωτερικές αλήθειες. "Fade Away, Break the Crystal Ball": Αυτή η επανάληψη είναι μια έκκληση για απόρριψη των ψευδαισθήσεων και των προκαθορισμένων πεπρωμένων. Η "κρυστάλλινη σφαίρα" συμβολίζει την προσπάθεια πρόβλεψης του μέλλοντος ή την προσκόλληση σε προλήψεις. Το "Fade away" μπορεί να αναφέρεται στην εξάλειψη των ψεμάτων ή των αρνητικών επιρροών. Η φράση "I can't accept it any more" στο τέλος υποδηλώνει μια οριστική ρήξη με αυτές τις ψευδαισθήσεις. Κόσμοι και Πραγματικότητα: Οι αναφορές σε "small world west of wonder" και "real world west of wonder" δημιουργούν μια αντίθεση μεταξύ ενός φανταστικού ή ιδεαλιστικού κόσμου και της σκληρής πραγματικότητας. Η τοποθέτηση "δυτικά του θαύματος" μπορεί να υποδηλώνει μια περιοχή πέρα από την άμεση κατανόηση, έναν τόπο όπου η λογική και το φανταστικό συναντώνται. Το "Somewhere, nowhere, all" υπογραμμίζει την παγκοσμιότητα και την άπιαστη φύση αυτών των εννοιών. Το Θηρίο και η Απουσία Ανάδρασης: "If an echo doesn't answer / When it hears a certain sound / Then the beast is free to wander / But never is seen around." Αυτοί οι στίχοι είναι ιδιαίτερα αινιγματικοί. Το "θηρίο" μπορεί να συμβολίζει το κακό, τον φόβο ή τις αθέατες δυνάμεις που δρουν στον κόσμο. Η απουσία "ανάδρασης" (echo) όταν υπάρχει ένας "συγκεκριμένος ήχος" μπορεί να σημαίνει ότι το κάλεσμα για βοήθεια ή αφύπνιση δεν βρίσκει ανταπόκριση, αφήνοντας το κακό να περιπλανιέται ανεξέλεγκτο αλλά αθέατο. Κάλεσμα για Δράση και Ελπίδα: Το τραγούδι παίρνει μια πιο ελπιδοφόρα τροπή με στίχους όπως "Gather all around the young ones / They will make us strong" και "Reach up above your dreams of pleasure / Give a life to those who die / Look beyond your own horizons". Αυτό αποτελεί ένα κάλεσμα για ενότητα, αυτοθυσία και μεταμόρφωση. Η έμφαση στους νέους υποδηλώνει την ελπίδα για το μέλλον, ενώ η προτροπή να κοιτάξουμε πέρα από την ευχαρίστηση και τους ορίζοντές μας ενθαρρύνει μια πιο πνευματική και αλτρουιστική προσέγγιση στη ζωή. Το "Sail the ship of sighs" μπορεί να αναφέρεται στο ταξίδι μέσα από τις δυσκολίες και τους πόνους της ζωής. "Don't live for pleasure / Make life your treasure": Αυτή η σαφής δήλωση συνοψίζει ένα κεντρικό μήνυμα του τραγουδιού: την απόρριψη του υλισμού και της επιφανειακής ευχαρίστησης υπέρ της αναζήτησης βαθύτερου νοήματος και αξίας στη ζωή. Συνολικά, το "The Sign of the Southern Cross" είναι ένα φιλοσοφικό τραγούδι που εξερευνά τη φύση της πραγματικότητας, της πίστης και της ανθρώπινης κατάστασης. Οι Black Sabbath χρησιμοποιούν σκοτεινές και μεταφορικές εικόνες για να αναδείξουν την πάλη για την αλήθεια σε έναν κόσμο γεμάτο αβεβαιότητα, προσφέροντας παράλληλα μια αχτίδα ελπίδας μέσω της ενότητας, της αυτοθυσίας και της αναζήτησης ανώτερων σκοπών.

The sign of the southern cross

If there isn't light when no one sees
Then how can I know what you might believe
A story told that can't be real
Somehow must reflect the truth we feel, yeah
Fade away, fade away
Vanish into small
Fade away, fade away
Break the crystal ball
Oh, it's the sign
Feels like the time
On a small world west of wonder
Somewhere, nowhere, all
There's a rainbow that will shimmer
When the summer falls
If an echo doesn't answer
When it hears a certain sound
Then the beast is free to wander
But never is seen around
Then it's the sign of the southern cross
It's the sign of the southern cross
All right
Sail away
To the sky
From the book the word is spoken
Whispers from forgotten song
Gather all around the young ones
They will make us strong
Reach up above your dreams of pleasure
Give a life to those who die
Look beyond your own horizons
Sail the ship of sighs
And it's the sign of the southern cross
It's the sign of the southern cross
Fade away, fade away
Break the crystal ball
Fade away, fade away
I can't accept it any more
On a real world west of wonder
Somewhere, nowhere, all
There's a rainbow, see it shimmer
When the summer falls
From the book the word is spoken
Whispers from forgotten song
Gather all around the young ones
They will make us strong
It's the sign of the southern cross
It's the sign of the southern cross
Don't live for pleasure
Make life your treasure
Fade away
Eight miles high, about to fall
And no one there to catch you
Look for the sign, the time
The sign of the southern cross

Analysis Gemini AI

The song deals with themes of faith, the search for meaning, and the battle between light and darkness, truth and illusion. The Sign of the Southern Cross The Southern Cross is a constellation mainly visible in the Southern Hemisphere. In poetry and literature, it often serves as a symbol of guidance, hope, or spiritual enlightenment, especially during dark or uncertain times. The repetition of the phrase "It's the sign of the southern cross" suggests a search for or recognition of this guiding symbol in a world full of uncertainty. Doubt and Truth The opening lines, "If there isn't light when no one sees / Then how can I know what you might believe," raise questions about the objectivity of truth and individual belief. They imply that truth can be subjective and depend on perception. The line "A story told that can't be real / Somehow must reflect the truth we feel" reinforces the idea that even fictional narratives can touch upon deep, inner truths. "Fade Away, Break the Crystal Ball" This repetition is a call to reject illusions and predetermined destinies. The "crystal ball" symbolizes attempts to predict the future or an adherence to superstitions. "Fade away" can refer to the elimination of lies or negative influences. The phrase "I can't accept it any more" at the end suggests a definitive break from these illusions. Worlds and Reality References to "small world west of wonder" and "real world west of wonder" create a contrast between an imaginary or idealistic world and harsh reality. The positioning "west of wonder" might suggest an area beyond immediate comprehension, a place where logic and the fantastical meet. "Somewhere, nowhere, all" emphasizes the universality and elusive nature of these concepts. The Beast and the Absence of Response "If an echo doesn't answer / When it hears a certain sound / Then the beast is free to wander / But never is seen around." These lyrics are particularly enigmatic. The "beast" could symbolize evil, fear, or unseen forces at work in the world. The absence of an "echo" when a "certain sound" is heard might mean that the call for help or awakening goes unanswered, leaving evil to roam unchecked but unseen. A Call to Action and Hope The song takes on a more hopeful tone with lines like "Gather all around the young ones / They will make us strong" and "Reach up above your dreams of pleasure / Give a life to those who die / Look beyond your own horizons." This constitutes a call for unity, self-sacrifice, and transformation. The emphasis on the young suggests hope for the future, while the urging to look beyond pleasure and our own horizons encourages a more spiritual and altruistic approach to life. "Sail the ship of sighs" could refer to the journey through life's difficulties and sorrows. "Don't live for pleasure / Make life your treasure" This clear statement summarizes a central message of the song: the rejection of materialism and superficial pleasure in favor of seeking deeper meaning and value in life. Overall, "The Sign of the Southern Cross" is a philosophical song that explores the nature of reality, faith, and the human condition. Black Sabbath uses dark and metaphorical imagery to highlight the struggle for truth in a world filled with uncertainty, while also offering a ray of hope through unity, self-sacrifice, and the pursuit of higher purposes.

Throw the Devil Horns

... Not for Gene Simons though (put away that thumb man. Not the right sign)

... Όχι όμως για τον Gene Simmons (βάλε αυτόν τον αντίχειρα μέσα, φίλε. Δεν είναι η σωστή χειρονομία).

(greek and english bellow)

Being a greedy bastard

Η Απληστία του Gene Simmons

Η Προσπάθεια Κατοχύρωσης

Ο Simmons κατέθεσε την αίτηση στο Γραφείο Ευρεσιτεχνιών και Εμπορικών Σημάτων των ΗΠΑ στις 9 Ιουνίου 2017. Ισχυρίστηκε στην αίτησή του ότι χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τη χειρονομία στο εμπόριο στις 14 Νοεμβρίου 1974, κατά τη διάρκεια της περιοδείας των KISS "Hotter Than Hell". Επιδίωκε να την κατοχυρώσει ως εμπορικό σήμα για "ψυχαγωγία, δηλαδή, ζωντανές εμφανίσεις από μουσικούς καλλιτέχνες, προσωπικές εμφανίσεις από μουσικούς καλλιτέχνες".

Η Χειρονομία

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη χειρονομία που περιέγραψε ο Simmons στην αίτησή του περιλάμβανε τον αντίχειρα εκτεταμένο κάθετα στην παλάμη, κάτι που διαφέρει από τον τρόπο που τη χρησιμοποιούσε συνήθως ο Ronnie James Dio (όπου ο αντίχειρας συνήθως κρατούσε τα μεσαία και παράμεσα δάχτυλα). Η εκδοχή του Simmons μοιάζει περισσότερο με το σημάδι "σ' αγαπώ" της Αμερικανικής Νοηματικής Γλώσσας. Αργότερα δήλωσε ότι η έμπνευσή του για τη χειρονομία προήλθε από τον Spider-Man(lol).

Η Αντίδραση και η Απόσυρση

Η προσπάθεια του Simmons να κατοχυρώσει τη χειρονομία αντιμετωπίστηκε με ευρεία κριτική και χλευασμό από οπαδούς, άλλους μουσικούς και νομικούς εμπειρογνώμονες:

• Η χήρα του Ronnie James Dio, Wendy Dio: Ήταν ιδιαίτερα έντονη, χαρακτηρίζοντας την προσπάθεια "αηδιαστική" και "γελοία", δηλώνοντας ότι η χειρονομία "ανήκει σε όλους – δεν ανήκει σε κανέναν". Απείλησε μάλιστα με νομικές ενέργειες αν εγκρινόταν η κατοχύρωση.

• Άλλοι Μουσικοί: Πολλοί στην κοινότητα της ροκ και της μέταλ σκηνής χλεύασαν την ιδέα, επισημαίνοντας τη μακρά ιστορία και την ευρεία χρήση της χειρονομίας.

• Νομικά Εμπόδια: Νομικοί σύμβουλοι σε θέματα εμπορικών σημάτων σημείωσαν ότι θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο για τον Simmons να κατοχυρώσει επιτυχώς μια χειρονομία που είναι τόσο διαδεδομένη και χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες σε διάφορους πολιτισμούς και πλαίσια. Υποστήριξαν ότι είχε γίνει "κοινό κτήμα" και δεν μπορούσε να λειτουργήσει ως αναγνωριστικό πηγής για έναν συγκεκριμένο καλλιτέχνη.

---

Η Ηθική Διάσταση

Η προσπάθεια του Gene Simmons να κατοχυρώσει τη χειρονομία "devil horns" ήταν ανήθικη και καθαρά κερδοσκοπική. Αυτό είναι ένα συναίσθημα που μοιράζονται ευρέως τόσο οι οπαδοί όσο και οι μουσικοί.

Το βασικό ζήτημα δεν ήταν απλώς μια νομική κίνηση. Ήταν μια προσπάθεια να ιδιωτικοποιηθεί μια χειρονομία βαθιά ενσωματωμένη στην κουλτούρα, ειδικά στην κοινότητα της ροκ και της μέταλ, όπου συμβολίζει την ενότητα, το πάθος και μια κοινή ταυτότητα. Ο ισχυρισμός του Simmons αγνόησε:

• Αρχαίες Πολιτισμικές Ρίζες: Η χειρονομία υπήρχε για αιώνες ως τρόπος για να αποτραπεί το κακό, πολύ πριν από τη ροκ.

• Η Διάδοση από τον Ronnie James Dio: Ο Dio χρησιμοποιούσε και εξηγούσε σταθερά τη σημασία της χειρονομίας, συνδέοντάς την άμεσα με την προστατευτική της προέλευση, όχι με εμπορικό όφελος. Την χάρισε στον κόσμο του metal.

• Κοινοτική Ιδιοκτησία: Για τους metalheads, είναι μια αυθόρμητη έκφραση ενθουσιασμού στις συναυλίες και ένα σύμβολο του ανήκειν. Το να προσπαθείς να την κατοχυρώσεις με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας έμοιαζε σαν να προσπαθείς να χρεώσεις τους ανθρώπους για να αναπνεύσουν.

The Trademark Attempt

• When: Simmons filed the application with the U.S. Patent and Trademark Office on June 9, 2017.

• His Claim: In his application, he claimed he first used the gesture in commerce on November 14, 1974, during KISS's "Hotter Than Hell" tour. He sought to trademark it for "entertainment, namely, live performances by a musical artist; personal appearances by a musical artist."

• The Gesture: It's important to note that the specific gesture Simmons described in his filing included the thumb extended perpendicular to the palm, which is distinct from the way Ronnie James Dio typically performed it (where the thumb often tucks the middle and ring fingers). Simmons' version more closely resembles the "I love you" sign in American Sign Language. He later stated his inspiration for the gesture came from Spider-Man.

---

The Backlash and Withdrawal

Simmons' trademark attempt was met with widespread criticism and ridicule from fans, fellow musicians, and legal experts:

• Ronnie James Dio's Widow, Wendy Dio: She was particularly vocal, calling the attempt "disgusting" and "laughable," stating that the gesture "belongs to everyone – it doesn't belong to anyone." She even threatened legal action if the trademark was granted.

• Other Musicians: Many in the rock and metal community scoffed at the idea, pointing out the gesture's long history and widespread use.

• Legal Hurdles: Trademark attorneys noted that it would be extremely difficult for Simmons to successfully trademark a gesture that is so ubiquitous and has been used for centuries across various cultures and contexts. They argued it had become "genericized" and could not function as a source identifier for one specific artist.

 Gene Simmons's attempt to trademark the "devil horns" is unethical and driven purely by profit. It's a sentiment widely shared by fans and musicians alike.

The core issue wasn't just about a legal maneuver; it was about trying to privatize a gesture deeply embedded in culture, particularly in the rock and metal community, where it signifies unity, passion, and a shared identity. Simmons's claim ignored:

• Ancient Cultural Roots: The gesture existed for centuries as a way to ward off evil, long before rock and roll.

• Ronnie James Dio's Popularization: Dio consistently used and explained the gesture's meaning, linking it directly to its protective origins, not to commercial gain. He gifted it to the metal world.

• Communal Ownership: For metalheads, it's a spontaneous expression of enthusiasm at concerts and a symbol of belonging. Trying to patent it felt like trying to charge people for breathing.

being the Man

Ο Άνθρωπος πίσω από τη Διάδοση: Ronnie James Dio

Η Ιστορία: Ο αείμνηστος, σπουδαίος Ronnie James Dio (τραγουδιστής των Rainbow, Black Sabbath και Dio) πιστώνεται συντριπτικά με τη διάδοση των "devil horns" στη heavy metal κοινότητα. Άρχισε να το χρησιμοποιεί λίγο μετά την ένταξή του στους Black Sabbath το 1979, όπου αντικατέστησε τον Ozzy Osbourne, ο οποίος ήταν γνωστός για τη χρήση του σήματος της ειρήνης.

• Η Εξήγηση του Dio: Ο Dio δήλωσε ότι έμαθε τη χειρονομία από την Ιταλίδα γιαγιά του, η οποία τη χρησιμοποιούσε για να αποτρέψει το κακό μάτι. Τη βρήκε ταιριαστή για τα σκοτεινά και μυστικιστικά θέματα της μουσικής των Black Sabbath, αλλά τόνισε ότι ήταν ένα σημάδι προστασίας και καλής τύχης, όχι ένας φόρος τιμής στον διάβολο. Την προσάρμοσε δείχνοντας τα δάχτυλα προς τα πάνω.

• Διάδοση: Η συχνή και εμβληματική χρήση της χειρονομίας από τον Dio στη σκηνή την έκανε γρήγορα συνώνυμη με το heavy metal, εξαπλώνοντάς την ταχύτατα μεταξύ των οπαδών παγκοσμίως. Για πολλούς, είναι ένα παγκόσμιο σύμβολο εκτίμησης και ανήκειν στην κοινότητα του metal.

Ronnie James Dio: The Widely Accepted Popularizer

• The Story: The late, great Ronnie James Dio (vocalist for Rainbow, Black Sabbath, and Dio) is overwhelmingly credited with popularizing the "devil horns" in heavy metal. He began using it shortly after joining Black Sabbath in 1979, where he replaced Ozzy Osbourne, who was known for using the peace sign.

• Dio's Explanation: Dio stated that he learned the gesture from his Italian grandmother, who used it to ward off the evil eye. He found it fitting for the dark and mystical themes of Black Sabbath's music, but emphasized it was a sign of protection and good luck, not an homage to the devil. He adapted it by pointing the fingers upwards.

• Ubiquity: Dio's frequent and iconic use of the gesture on stage quickly made it synonymous with heavy metal, spreading rapidly among fans worldwide. For many, it's a universal symbol of appreciation and belonging within the metal community.

RIP Tom Lehrer: μια κοινωνική μουσική σάτιρα των μαθηματικών

 

And what is it that put America in the forefront of the nuclear nations? And what is it that will make it possible to spend twenty billion dollars of your money to put some clown on the moon? Well, it was good old American know how, that's what, as provided by good old Americans like Dr. Wernher von Braun!

Gather 'round while I sing you of Wernher von Braun,
A man whose allegiance
Is ruled by expedience.
Call him a Nazi, he won't even frown,
"Ha, Nazi, Schmazi, " says Wernher von Braun.

Don't say that he's hypocritical,
Say rather that he's apolitical.
"Once the rockets are up, who cares where they come down?
That's not my department, " says Wernher von Braun.

Some have harsh words for this man of renown,
But some think our attitude
Should be one of gratitude,
Like the widows and cripples in old London town,
Who owe their large pensions to Wernher von Braun.

You too may be a big hero,
Once you've learned to count backwards to zero.
"In German oder English I know how to count down,
Und I'm learning Chinese!" says Wernher von Braun.

Ερωτηθείς κάποτε γιατί σταμάτησε να γράφει στίχους και να συνθέτει τραγούδια, έδινε την αφοπλιστική απάντηση «η πολιτική σάτιρα έγινε απαρχαιωμένο είδος όταν απένειμαν το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης στον Χένρι Κίσιντζερ»

Goodbye Ozzy

 Ακόμα ένας θρύλος πέρασε στην αιωνιότητα.

Ozzy Osbourn 3 Δεκεμβρίου 1948 - 22 Ιουλίου 2025

ήμουν τυχερός και ήμουν σε αυτή τη συναυλία!

Τι να πούμε για τον Ozzy Osbourne. Ένας από τους 4 που δημιούργησαν το Heavy Metal.

Δεν έγραφε στίχους και μουσική αλλά είχε ευλογηθεί με μια μοναδική φωνή που στη μουσική και τους στίχους, τη θεματική γενικότερα ενός είδους που μόλις γεννιόταν.

Η φωνή, μεταλλική, σε στοίχειωνε και πάνω σε αυτό έχτισε όλη την περσόνα του Prince of Darkness και έζησε μια Rock Star ζωή με πολύ αλκοόλ, ναρκωτικά και μουσική. Μετά τους Sabbath, έκανε solo καριέρα και συνεργάστηκε με πολλούς σπουδαίους μουσικούς.

Τα δύο πρώτα αλμπουμ του Blizzard of Oz και Diary of a madman είναι άπό τα καλλίτερα στη μουσική σκηνή όλων των ειδών και επηρέασε το είδος όσο λίγα. Είναι πλέον κλασσικά.

Δεν ήμουν ποτέ fan της περσονας που είχε δημιουργήσει αλλά ήταν από τους πιο επηρεαστικούς στην metal σκηνή.Ξώκειλε πολύ με την εμμονή του για το όνομα και την κληρονομιά των Sabbath, τα reality show, την κόντρα με τους Maiden και την έχθρα του στον Dio, αλλά συγχωρείται γιατί είναι ο Ozzy (αν και υποπτεύομαι ότι η Sharon -γυναίκα και manager του -ήταν από πίσω).

Ευτύχησε και ευτυχήσαμε λίγο πριν πεθάνει να δώσει μια τελευταία συναυλία, ένα τέλος, closure. Το metal πήγε πίσω στην αρχή λίγο πριν το πραγματικό τέλος.

Αντίο Ozzy. Σε αγαπήσαμε για όσα πρόσφερες στη μουσική που λατρεύουμε. Get your throne in the underworld as Prince of Darkness.

Another legend passed into eternity. What can we say about Ozzy Osbourne? One of the four who created Heavy Metal. He didn't write lyrics and music but was blessed with a unique voice that perfectly fit the music, lyrics, and overall themes of a genre that was just being born. 

His metallic voice haunted you, and upon this, he built his entire persona as the Prince of Darkness, living a rock star life with a lot of alcohol, drugs, and music. After Sabbath, he pursued a solo career and collaborated with many great musicians. His first two albums, "Blizzard of Ozz" and "Diary of a Madman," are among the best in the music scene across all genres and influenced the genre like few others. They are now classics. 

I was never a fan of the persona he created, but he was one of the most influential figures in the metal scene. He often went overboard with his obsession over the Sabbath name and legacy, the reality shows, the feud with Maiden, and his animosity towards Dio, but he's forgiven because he's Ozzy (although I suspect Sharon—his wife and manager—was behind it). 

He was fortunate, and we were fortunate, to see him give one last concert, a final closure, shortly before he died. Metal went back to its beginning just before the true end. Goodbye, Ozzy. We loved you for all you offered to the music we adore. Get your throne in the underworld as Prince of Darkness.

Το αντισυνταγματικό Σύνταγμα ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ

 

Ξέρω ότι οι κομματικοί θα μου την πέσουν γιατί δεν καταλαβαίνουν πέρα από το κομματικό όφελος. "Αν δεν είσαι εργαλείο για το κόμμα είσαι εχθρός". Το έμαθα αυτό πολύ καλά.
Αυτό που κάνω είναι να προσεγγίζω τα πράγματα από μια σκοπιά που να είναι όσο πιο κοντά στην έννοια της Δημοκρατίας, όπως αυτή επινοήθηκε. Ο Δήμος κρατεί, δηλαδή νομοθετεί. Ίσως είναι ουτοπικό στις μέρες μας ίσως όχι. Είναι ζήτημα διαλόγου. Όμως το άλλο άκρο που φτάσαμε είναι ανεκδιήγητο. Είναι ολιγαρχικό το πολίτευμα, ακόμη και κατά τον Αριστοτέλη, αλλά το να έχει γίνει συνταγματικό άρθρο η ανισότητα είναι αντισυνταγματικό όπως και να το κάνουμε.
Το άρθρο 86 του συντάγματος έχρισε την Βουλή υπεύθυνη για ρόλο εισαγγελέα για τα πολιτικά πρόσωπα. Δηλαδή ένα σώμα που ΔΕΝ έχουν σχέση με την λειτουργία την εμπειρία και την επιστημοσύνη του εισαγγελικού λειτουργήματος και που πρώτα και κύρια βρίσκεται κάτω από τον άμεσο έλεγχο της πλειοψηφίας. Δηλαδή η κυβέρνηση αποφασίζει τι θα κάνει με τις κατηγορίες εναντίον της. Αυτοδικάζεται!

Καμία κυβέρνηση δεν άλλαξε το άρθρο 86 που έφερε το ΠαΣοΚ με εγκέφαλο τον Βενιζέλο, που μίλησε με αφορμή τον αντισυνταγματικό νόμο για την ανώτατη παιδεία, αφού δεν υπάρχει τρόπος παρερμηνείας του άρθρου του Συντάγματος, για επαυξημένο Σύνταγμα, πως λέμε επαυξημένη πραγματικότητα! Σύνταγμα κατά το δοκούν, δηλαδή λάστιχο.

Οι νόμοι, ακόμη και το Σύνταγμα δεν είναι θέσφατα. Δεν γράφτηκαν από κάποια θεότητα σε πέτρα και είναι απαράβατα,. Είναι προϋποθέσεις καλής λειτουργίας της κοινωνίας και προσπαθούν να διασφαλίσουν την αγαστή συνύπαρξη των μελών της. Αν πρέπει να αλλάξουν αλλάζουν, αλλά για αυτό είναι κρίσιμο να ερωτάται ο λαός. Αν πρέπει να αλλάξει το Σύνταγμα σε αυτό πρέπει να ερωτάται ο λαός. Αλλιώς θα βλέπουμε συνεχώς να διολισθαίνει η κάθε κυβέρνηση σε όλο και πιο βαθιά και σάπια διαπλοκή και διαφθορά και θα προσπαθεί πάντα να διαφθείρει όσους χρειάζεται για να διατηρεί την εξουσία της.

Στο βιβλίο μου «Δημοκρατία, αυτή η άγνωστη… κρίση» προσπαθώ να προσεγγίσω την οπτική της συμμετοχής όσων περισσότερο είναι δυνατόν στη νομοθετική διαδικασία. Να εισαχθεί το στοιχείο της τυχαιότητας ώστε να μην ελέγχονται τα πάντα.

Η εξουσία διαφθείρει, και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα, ή όπως είπε ο Αριστοτέλης «το κληρωτό είναι Δημοκρατικό»

Αυτονομία και ετερονομία

wiki:Κορνήλιος Καστοριάδης

Εξαιρετικά σημαντική προσωπικότητα διανόησης, πολιτικής και φιλοσοφίας. Σε αντίθεση με το σημερινό πολιτικό σκηνικό, που είναι εντελώς τοξικό και απολίτικο ακθώς, όπως θα διαβάσετε παρακάτω αυτο-ταυτολογείται, και ετερονομεί. Στο πολιτικό αυτό σύστημα η κοινωνία ετεροκαθορίζεται και δεν αυτοπροσδιορίζεται. Μια προσέγγιση που με οδήγησε στο δικό μου έργο - προφανώς δεν κάνω καμία σύγκριση με το τεράστιο μέγεθος του Καστοριάδη - "Δμοκρατία, αυτή η άγνωστη... κρίση"

Αυτονομία και ετερονομία

Μέρος μιας σειράς για τον Ελευθεριακό σοσιαλισμό

Η έννοια της αυτονομίας ήταν κεντρική στα πρώτα του γραπτά,[188] και συνέχισε να επεξεργάζεται την έννοια, τις εφαρμογές και τα όριά της μέχρι τον θάνατό του, κερδίζοντας τον τίτλο του «φιλοσόφου της αυτονομίας». Η ίδια η λέξη είναι ελληνική, όπου το αυτό- σημαίνει «από/για τον εαυτό» και το νόμος σημαίνει «νόμος». Αναφέρεται στην κατάσταση της «αυτο-θέσμισης» μέσω της οποίας κάποιος δημιουργεί τους δικούς του νόμους, είτε ως άτομο είτε ως ολόκληρη κοινωνία. Και ενώ κάθε κοινωνία δημιουργεί τους δικούς της θεσμούς, μόνο τα μέλη των αυτόνομων κοινωνιών έχουν πλήρη επίγνωση του γεγονότος και θεωρούν τους εαυτούς τους ως την απόλυτη πηγή δικαιοσύνης.[189] Αντίθετα, τα μέλη των «ετερόνομων κοινωνιών» (ετερο-, «άλλο») αναθέτουν αυτή τη διαδικασία σε μια εξουσία εκτός της κοινωνίας, αποδίδοντας συχνά την πηγή των παραδόσεών τους σε θεϊκές προελεύσεις ή, στη σύγχρονη εποχή, στην «ιστορική αναγκαιότητα».[190] Ο Καστοριάδης εντόπισε στη συνέχεια την ανάγκη των κοινωνιών όχι μόνο να δημιουργούν αλλά και να νομιμοποιούν τους νόμους τους, να εξηγούν, με άλλα λόγια, γιατί οι νόμοι τους είναι δίκαιοι. Οι περισσότερες παραδοσιακές κοινωνίες το έκαναν αυτό μέσω της θρησκείας, ισχυριζόμενες ότι οι νόμοι τους δόθηκαν από τον Θεό ή έναν μυθικό πρόγονο και επομένως πρέπει να είναι αληθινοί.

Μια εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα βρίσκεται στην Αρχαία Ελλάδα, όπου το σύνολο των πόλεων-κρατών που εξαπλώθηκαν σε όλη την ανατολική Μεσόγειο, αν και δεν ήταν όλες δημοκρατικές, έδειξαν έντονα σημάδια αυτονομίας, και κατά την ακμή της, η κλασική Αθήνα απέκτησε πλήρη επίγνωση του γεγονότος, όπως φαίνεται στον Επιτάφιο του Περικλή, όπου ο Περικλής επαινεί τον αθηναϊκό τρόπο ζωής — εκτιμώντας την ελευθερία πάνω από την απλή ειρήνη και ησυχία.[191] Ο Καστοριάδης θεωρούσε την Αρχαία Ελλάδα, ένα θέμα που τράβηξε όλο και περισσότερο την προσοχή του, όχι ως πρότυπο προς αντιγραφή, αλλά ως ένα πείραμα που θα μπορούσε να εμπνεύσει μια πραγματικά αυτόνομη κοινότητα — μια κοινότητα που θα μπορούσε να νομιμοποιήσει τους νόμους της χωρίς να αναθέτει την πηγή τους σε μια ανώτερη αρχή. Οι Έλληνες διέφεραν από άλλες κοινωνίες επειδή όχι μόνο ξεκίνησαν ως αυτόνομοι, αλλά διατήρησαν αυτό το ιδανικό αμφισβητώντας συνεχώς τους νόμους τους, ενώ τους υπάκουαν στον ίδιο βαθμό (ακόμη και σε σημείο επιβολής θανατικής ποινής), αποδεικνύοντας ότι οι αυτόνομες κοινωνίες μπορούν πράγματι να υπάρχουν.

Όσον αφορά τις σύγχρονες κοινωνίες, ο Καστοριάδης σημειώνει ότι ενώ οι θρησκείες έχουν χάσει μέρος της κανονιστικής τους λειτουργίας, η φύση τους εξακολουθεί να είναι ετερόνομη, μόνο που αυτή τη φορά έχει ορθολογικές προφάσεις. Ο καπιταλισμός νομιμοποιείται μέσω της «λογικής», ισχυριζόμενος ότι «βγάζει λογικό νόημα»,[192] αλλά ο Καστοριάδης παρατήρησε ότι όλες αυτές οι προσπάθειες είναι τελικά ταυτολογικές, στο ότι μπορούν να νομιμοποιήσουν ένα σύστημα μόνο μέσω των κανόνων που ορίζονται από το ίδιο το σύστημα. Έτσι, όπως ακριβώς η Παλαιά Διαθήκη ισχυριζόταν ότι «Υπάρχει μόνο ένας Θεός, ο Θεός», ο καπιταλισμός ορίζει τη λογική ως τη μεγιστοποίηση της χρησιμότητας και την ελαχιστοποίηση του κόστους, και στη συνέχεια νομιμοποιείται με βάση την αποτελεσματικότητά του να πληροί αυτά τα κριτήρια. Παραδόξως, αυτός ο ορισμός της λογικής μοιράζεται και από τον Κομμουνισμό, ο οποίος, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε φαινομενική αντίθεση, είναι προϊόν του ίδιου φαντασιακού, και χρησιμοποιεί τις ίδιες έννοιες και κατηγορίες για να περιγράψει τον κόσμο, κυρίως με υλικούς όρους και μέσω της διαδικασίας της ανθρώπινης εργασίας.

---

Το σχέδιο της αυτονομίας

Ο Καστοριάδης βλέπει την πολιτική οργάνωση των αρχαίων ελληνικών πόλεων όχι ως ένα μοντέλο προς μίμηση, αλλά μάλλον ως πηγή έμπνευσης προς μια αυτόνομη κοινωνία. Απορρίπτει επίσης τον όρο «πόλη-κράτος» που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις αρχαίες ελληνικές πόλεις· γι' αυτόν, η διοίκηση των ελληνικών πόλεων δεν ήταν αυτή ενός Κράτους με τη σύγχρονη έννοια του όρου, καθώς οι ελληνικές πόλεις ήταν αυτοδιοικούμενες. Το ίδιο ισχύει και για τον αποικισμό, καθώς οι γειτονικοί Φοίνικες, οι οποίοι είχαν παρόμοια επέκταση στη Μεσόγειο, ήταν μοναρχικοί μέχρι το τέλος τους. Κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής του αποικισμού, ωστόσο, γύρω στην εποχή των επικών ποιημάτων του Ομήρου, οι Έλληνες, αντί να μεταφέρουν το κοινωνικό σύστημα της μητρόπολής τους στην νεοσύστατη αποικία, για πρώτη φορά στην γνωστή ιστορία, νομοθέτησαν εκ νέου από την αρχή. Αυτό που επίσης έκανε τους Έλληνες ξεχωριστούς ήταν το γεγονός ότι, ακολουθώντας τα παραπάνω, διατήρησαν αυτό το σύστημα ως διαρκή αυτονομία, το οποίο οδήγησε στην άμεση δημοκρατία.

Αυτό το φαινόμενο της αυτονομίας είναι και πάλι παρόν στην ανάδυση των κρατών της βόρειας Ιταλίας κατά την Αναγέννηση,[193] ως προϊόν μικρών ανεξάρτητων εμπόρων.

Βλέπει μια ένταση στη σύγχρονη Δύση μεταξύ, αφενός, του σχεδίου της αυτονομίας και του δυναμικού για δημιουργικότητα και, αφετέρου, της συντριπτικής δύναμης του καπιταλισμού. Αυτά χαρακτηρίζονται αντίστοιχα ως το δημιουργικό φαντασιακό και το καπιταλιστικό φαντασιακό:

«Πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι της ιστορίας, της ιστορίας με την ευρεία έννοια. Ένας δρόμος φαίνεται ήδη σαφώς χαραγμένος, τουλάχιστον στον γενικό του προσανατολισμό. Αυτός είναι ο δρόμος της απώλειας νοήματος, της επανάληψης κενών μορφών, του κομφορμισμού, της απάθειας, της ανευθυνότητας και του κυνισμού ταυτόχρονα με την αυξανόμενη κυριαρχία του καπιταλιστικού φαντασιακού της απεριόριστης επέκτασης της «ορθολογικής κυριαρχίας», της ψευδολογικής ψευδοκυριαρχίας, μιας απεριόριστης επέκτασης της κατανάλωσης για χάρη της κατανάλωσης, δηλαδή για το τίποτα, και μιας τεχνοεπιστήμης που έχει αυτονομηθεί στην πορεία της και που είναι προφανώς εμπλεκόμενη στην κυριαρχία αυτού του καπιταλιστικού φαντασιακού.

Ο άλλος δρόμος πρέπει να ανοιχτεί: δεν είναι καθόλου χαραγμένος. Μπορεί να ανοιχτεί μόνο μέσω μιας κοινωνικής και πολιτικής αφύπνισης, μιας αναβίωσης του σχεδίου της ατομικής και συλλογικής αυτονομίας, δηλαδή της βούλησης για ελευθερία. Αυτό θα απαιτούσε μια αφύπνιση της φαντασίας και του δημιουργικού φαντασιακού.»[77]

Υποστηρίζει ότι, τους τελευταίους δύο αιώνες, οι ιδέες για την αυτονομία επανέρχονται στο προσκήνιο: «Αυτή η εξαιρετική αφθονία φτάνει σε ένα είδος κορύφωσης κατά τους δύο αιώνες που εκτείνονται μεταξύ 1750 και 1950. Πρόκειται για μια πολύ συγκεκριμένη περίοδο λόγω της πολύ μεγάλης πυκνότητας της πολιτιστικής δημιουργίας, αλλά και λόγω της πολύ ισχυρής ανατρεπτικότητάς της.»[194][195]

Paranoid, a Chatgpt analysis

 

*Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να κάνει μια ανάλυση βασισμένη στις πηγές που βρίσκει βάσει στατιστικής αλλά δεν μπορεί να νιώσει αυτό που βιώνει και εκφράζει ο καλλιτέχνης μπουσικά και στιχουργικά. Δεν θα μπορούσε να γράψει το Paranoid

Lyrics Geezer Butler

Music Iommi, Butler

Black Sabbath – Paranoid
Ελληνική μετάφραση

[Verse 1]
Finished with my woman 'cause she couldn't help me with my mind
Τελείωσα με τη γυναίκα μου γιατί δεν μπορούσε να με βοηθήσει με το μυαλό μου
People think I'm insane because I am frowning all the time
Οι άνθρωποι νομίζουν πως είμαι τρελός επειδή κατσουφιάζω συνεχώς

[Verse 2]
All day long I think of things but nothing seems to satisfy
Όλη μέρα σκέφτομαι πράγματα, αλλά τίποτα δεν με ικανοποιεί
Think I'll lose my mind if I don't find something to pacify
Νομίζω θα χάσω το μυαλό μου αν δεν βρω κάτι να με ηρεμήσει

[Chorus]
Can you help me occupy my brain?
Μπορείς να με βοηθήσεις να απασχολήσω το μυαλό μου;
Oh yeah

[Verse 3]
I need someone to show me the things in life that I can't find
Χρειάζομαι κάποιον να μου δείξει τα πράγματα της ζωής που δεν μπορώ να βρω
I can't see the things that make true happiness, I must be blind
Δεν μπορώ να δω αυτά που φέρνουν την αληθινή ευτυχία, μάλλον είμαι τυφλός

[Verse 4]
Make a joke and I will sigh and you will laugh and I will cry
Πες ένα αστείο κι εγώ θα αναστενάξω, κι εσύ θα γελάσεις κι εγώ θα κλάψω
Happiness I cannot feel and love to me is so unreal
Δεν μπορώ να νιώσω ευτυχία και η αγάπη για μένα είναι τόσο μη πραγματική

[Verse 5]
And so as you hear these words telling you now of my state
Και έτσι, καθώς ακούς αυτά τα λόγια που σου μιλούν για την κατάστασή μου
I tell you to enjoy life, I wish I could but it's too late
Σου λέω να απολαύσεις τη ζωή, μακάρι να μπορούσα κι εγώ, αλλά είναι αργά

1. Ψυχική αστάθεια & κατάθλιψη

Ο αφηγητής δηλώνει από την αρχή ότι δεν μπορεί να ελέγξει το μυαλό του και νιώθει πως οι σκέψεις του τον κατακλύζουν:

"People think I'm insane because I am frowning all the time"
"All day long I think of things but nothing seems to satisfy"

Περιγράφει μια κλασική κατάσταση κατάθλιψης ή αγχώδους διαταραχής, στην οποία ο κόσμος τον παρεξηγεί ενώ εκείνος βυθίζεται στην εσωτερική του ανισορροπία. Δεν υπάρχει ικανοποίηση ή ανακούφιση από τις σκέψεις του.

---

2. Αποξένωση & αδυναμία επικοινωνίας

Το τραγούδι μιλά για απόσταση από τους άλλους και την αίσθηση πως κανείς δεν τον καταλαβαίνει:

"Make a joke and I will sigh and you will laugh and I will cry"

Η αλληλεπίδραση με τους άλλους γίνεται σχεδόν παράλογη· υπάρχει παρανόηση, διαστρέβλωση συναισθημάτων. Αυτό εντείνει την απομόνωση του ατόμου.

---

3. Αναζήτηση νόηματος & απελπισία

Ο αφηγητής ψάχνει απεγνωσμένα κάποιο νόημα:

"I need someone to show me the things in life that I can't find"

Αυτό παραπέμπει στην υπαρξιακή αγωνία, στην πάλη να βρει κάποιος τι αξίζει, τι τον κάνει ευτυχισμένο. Όμως ο ίδιος νιώθει «τυφλός» απέναντι σε τέτοια νοήματα.

---

4. Μη πραγματική αγάπη & ανικανότητα για σύνδεση

Η αγάπη, που συνήθως παρουσιάζεται ως λύτρωση, εδώ αποδομείται:

"Happiness I cannot feel and love to me is so unreal"

Για τον αφηγητή, η αγάπη είναι ψεύτικη ή άπιαστη, κάτι που δεν τον αφορά πλέον. Δηλώνει μια υπαρξιακή αποστροφή απέναντι στο πιο θετικό ανθρώπινο συναίσθημα.

---

5. Ειρωνεία και τραγική επίγνωση

Το τραγούδι τελειώνει με μια τραγική προτροπή:

"I tell you to enjoy life, I wish I could but it's too late"

Αυτός ο στίχος αποκαλύπτει μια ειρωνεία: ο ήρωας έχει φτάσει σε σημείο μηδέν και μιλά από το «τέλος», σαν να προειδοποιεί. Πρόκειται για μια σχεδόν φιλοσοφική διαθήκη, με επίγνωση του τέλους και απόλυτη απελπισία.

---

📌 Συμπεράσματα

Το "Paranoid" δεν είναι απλώς μια ροκ κραυγή. Είναι ένα σκοτεινό πορτρέτο της εσωτερικής αποσύνθεσης ενός ανθρώπου που νιώθει αποκομμένος, χαμένος και παγιδευμένος στο ίδιο του το μυαλό. Παρά το δυνατό του ρυθμό, η θεματική του είναι βαθιά υπαρξιακή και τραγική. Ίσως για αυτό και παραμένει διαχρονικό.