Ήρωας
Τώρα σκοτεινιάζει ο ουρανός
Δύει ο ήλιος στη ματιά σου
Κάποτε τα χέρια δυνατά και τρυφερά μαζί
Τώρα σπασμένα κλαδιά, ξερά και άψυχα
Μαύρο σκοτωμένο αίμα
Βάφει το περήφανο στήθος
Εκεί που σου καρφώσανε την ανδρεία φτηνό μέταλλο
Μια τελευταία θύμηση, μισή να σβήνει
Μια τελευταία δροσιά από το δάκρυ που κύλησε, άθελά σου
Ένα στεγνωμένο αλμυρό αυλάκι πια
Γαλάζιο σάβανο ο ουρανός να σκεπάζει το βλέμμα σου
«Δεν μπορώ να τραβήξω άλλη ανάσα»
Όχι ήρωας πια, νεκρός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου