Αλληγορία: Το τραγούδι χρησιμοποιεί την κεντρική μεταφορά ότι η Γη και η ανθρώπινη ιστορία είναι μια "Σκηνή" όπου εκτυλίσσεται ένα συνεχές, επαναλαμβανόμενο δράμα βίας, πολέμου, και θρησκευτικής λατρείας.
Μηχανισμός Επανάληψης: Οι άνθρωποι παρουσιάζονται ως μαριονέτες που επαναλαμβάνουν τα ίδια αιματηρά λάθη ξανά και ξανά, ανίκανοι να μάθουν από την ιστορία τους. Το μουσικό βίντεο δείχνει σκηνές από την ιστορία, από ξυλοδαρμούς μέχρι πυρηνικούς πολέμους, με ένα κοινό να επευφημεί τη σφαγή, υποδηλώνοντας ότι η βία είναι ενσωματωμένη στην ανθρώπινη φύση.
2. Κριτική στην Ανθρώπινη Συμπεριφορά (Critique of Human Behavior)
Αναλγησία και Άγνοια: Οι στίχοι καταδικάζουν την έλλειψη κριτικής σκέψης και τις προκαταλήψεις. Ο τραγουδιστής M. Shadows τονίζει το πόσο εύκολα η ανθρωπότητα αποδέχεται ό,τι της σερβίρουν οι ηγέτες ("Tell me a lie in a beautiful way, I believe in answers, just not today").
Εγωισμός και Ματαιοδοξία: Υπάρχει κριτική για τον ανθρώπινο εγωισμό και τη ματαιοδοξία μας ("So lost in ego, didn't notice when the time had slipped away"), παρά τη σχετική μας ασήμαντη θέση στο σύμπαν ("The earth is a very small stage in a vast cosmic arena," όπως αναφέρει ο Carl Sagan, το απόσπασμα του οποίου βρίσκεται στο τέλος του άλμπουμ).
Προειδοποίηση: Η φράση "Won't you wake up?" είναι μια επείγουσα έκκληση για να συνειδητοποιήσει ο κόσμος την επικείμενη καταστροφή που προκαλεί η ίδια η ανθρωπότητα (π.χ. πυρηνικός πόλεμος).
3. Η Φιλοσοφία της "Προσομοίωσης" (The "Simulation" Theory)
Το Κλουβί και το Κοινό: Η ερώτηση "Who is the crowd that peers through the cage, As we perform here upon the stage?" θέτει το ερώτημα ποιος παρακολουθεί. Ποιο είναι το "κοινό" πίσω από τη "Σκηνή";
Ο Έλεγχος: Ο στίχος, καθώς και το βίντεο, υπονοούν ότι μπορεί να είμαστε απλώς πιόνια ή μαριονέτες που ελέγχονται από ανώτερες δυνάμεις (πολιτικούς, ή ακόμα και μια "ανώτερη οντότητα" / AI / "Archons"). Το τραγούδι παίζει με την ιδέα ότι η ζωή μας είναι ίσως μια προσομοίωση ("You do know this is just a simulation, don't you?"), μια δημοφιλής φιλοσοφική ιδέα.
Το "The Stage" είναι ένας προοδευτικός ύμνος που καλεί σε αφύπνιση, θέτοντας δύσκολα ερωτήματα για την ηθική μας, την πολιτική μας υποταγή και τη θέση μας ως είδος μέσα στην ιστορία και το σύμπαν.
Οι μοτοσυκλέτες είναι η αγάπη μου. Η αίσθηση ελέγχου κατά την οδήγηση με όλο
το σώμα, ο τρόπος που ανοίγει ταχύτητα, που πλαγιάζει με εξιτάρει εδώ και 35
χρόνια.
Η πιο πρόσφατη μοτοσυκλέτα είναι το φημισμένο, και όχι άδικα, YAMAHA FAZZER S2
2008. Εκπληκτική μοτοσσυκλέτα. Και μέσα στην πόλη και κυρίως στα ταξίδια, στην
Εθνική και σε επαρχιακούς δρόμους. Έκανα κάποια, όπως στη Μάνη και στην
Χαλκιδική.
*1997
Από παλιά, που είχα ένα KAWASAKI Eliminator 600 (πριν είχα το 400), έμαθα να
δουλεύω πάνω στη μοτοσυκλέτα. Αρκετά μηχανικά, ηλεκτρικά μέχρι και ρύθμιση
βαλβίδων.
Στην τελευταία μοτοσυκλέτα που την έχω τρία χρόνια δεν είχα βάλει χέρι λόγω
Injection κυρίως. Έπρεπε να βάλω όμως γιατί έπρεπε να κάνω βελτιώσεις και
επισκευές που μπορώ να κάνω.
Τρελαίνομαι με τα μαστορέματα. Με ξεκουράζει νοητικά και ευχαριστιέμαι ακόμα και αν γίνονται τα χέρια μου μαύρα από το λάδι και τη συνολική βρωμιά της μηχανής. Πάμε λοιπόν.
Είχε σπάσει η ντίζα της σέλας από την πάνω μεριά. Έσπασε αφού τελείωσα μια εργασία με τα νέα φλας που λέω παρακάτω. Κλείνοντας τη σέλα άκουσα έναν περίεργο θόρυβο. Επιβεβαίωσα τη ζημιά. Ήταν η ώρα της.
Μετά από πολύ προσπάθεια κατάφερα να την ανοίξω φτιάχνοντας έναν γάντζο με μακρύ λαιμό από ένα χταπόδι. Ήμουν τυχερός γιατί όταν έκλεισα τη σέλα πριν πάσει την κούμπωσα λάθοςκαι μπροστά έμεινε ανοιχτή. Έτσι μπορούσα να βγάλω το πλαϊνό καπάκι και να σηκώσω λίγο τη σέλα για να το πετύχω. Την άλλαξα πάντως και γράσαρα τα κινούμενα μέρη.
*το σωληνάκι οδηγεί το λάδι κάτω από τη σέλα στην αλυσίδα κάτω δεξιά
Τοποθέτησα και ένα σύστημα Scottoiler (το φτηνό το VSYSTEM) για αυτολίπανση. Έπρεπε να σηκώσω το ντεπόζιτο για την τοποθέτηση, για να χρησιμοποιώ το vacuum που δημιουργεί το σύστημα τροφοδότησης καυσίμου για να δουλεύει η λίπανση. Ευτυχώς που το έκανα γιατί βρήκα σκισμένο το ένα σωληνάκι που στέλνει από το ντεπόζιτο βενζίνη στο Injection. Το έφτιαξα. Ήταν εύκολο, και έβαλα και στα δύο φίλτρα βενζίνης. Και αναρωτιώμουν για την απόδοσή της μοτοσυκλέτας τελευταία.
Συνέχισα ακάθεκτος στα Σαββατοκύριακα.
Προσάρμοσα βάσεις για πλαϊνές βαλίτσες. Χρειαζόταν μετατροπή γιατί τις παράγγειλα από Θεσσαλονίκη για Αθήνα και δεν μπορούσα να τις καταλάβω από τις φωτογραφίες. Ευτυχώς έγινε έτσι γιατί δεν θα τις έπαιρνα και δεν βρίσκονται εύκολα.
Η επιμήκυνση στο κάτω μέρος που πιάνει στα μαρσπιέ, σχεδιασμός του φίλου μοτοσυκλετιστή Ξενοφώντα Μπούλαρη. Κόψιμο του σωλήνα της βάσης και ένωση με ένα σωλήνα που ώστε η εξωτερικη διάμετρος των σωλήνων που έκοψα να είναι σχεδόν ίση με την εσωτερική διάμετρο του. Οι δύο άκρες της βάσης μπαίνουν μέσα στο σωλήνα και συγκολλούνται με ARGON. Η μετατροπή έγινε έγινε στον Μιχάλη "Σιδηρουργικές εργασίες". Είναι στο Μοναστηράκι, ανεβαίνοντας από Ασωμάτων την Ερμού προς πλατεία Μοναστηρακίου το πρώτο στενό αριστερά, στο τέλος του δρόμου στο δεξί χέρι. Μιχάλης και ο γιος του με ΜΤ Μαρίνος. Καλοί μάστορες και εξυπηρετικοί. Τους συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Προσαρμόστηκαν νέα φλας πάνω στις πλαϊνές βάσεις που είναι πιο έξω από την βαλίτσα. Χρησιμοποίησα καλώδια με προστασία σιλικόνης (αντέχει 180-220) βαθμούς και το έβαλα σε κάλτσα θερμοπροστασίας που αντέχει παραπάνω. Το πέρασα πολύ τακτοποιημένα και ένωσα τα καλώδια. Τα παλιά φλας τα άφησα πάνω στην πινακίδα . Τα συνέδεσα με την καλωδίωση εκεί που στέλνει ρεύμα όταν να ανάβουν τα πίσω φρένα. Έτσι θα με βλέπουν όταν πατάω φρένο καλύτερα.
Τέλος έβαλα και ανατομική σέλα στον ΜοτοΟΚ στην Καλλιρόης.
Όπως έχω πει σε άλλη ανάρτηση, πρώτα μελετάω πολύ καλά και σχεδιάζω όσο μπορώ καλλίτερα ότι έχω να κάνω. Μετά μαζεύω τα υλικά. Ελέγχω τι εργαλεία χρειάζομαι και τα μαζεύω να τα έχω μαζί μου σε ένα κουτί που το μεταφέρω όπου το χρειάζομαι και όταν το χρειάζομαι για τη συγκεκριμένη δουλειά. Μόνο τότε ξεκινάω τη δουλειά. Και αυτή ήταν εξαιρετικά εντατική εργασία, με πολύ προσοχή και αργά βήματα. Με πήρε 3-4 Σαββατοκύριακα από 3-4 ώρες την φορά αλλά το αποτέλεσμα ήταν αυτό που ήλπιζα.
Την Ελλάδα την έχω γυρίσει αρκετά με τη σύζυγό μου, και θα συνεχίσω, φορτωμένος έως πάνω. Τώρα είμαι έτοιμος για ταξίδι και στο εξωτερικό.
Motorcycles are my passion. The feeling of controlling the ride with your
whole body, the way it accelerates and leans into turns, has thrilled me for
35 years.
My most recent bike is the famous—and deservedly so—YAMAHA FAZER S2 2008. An amazing motorcycle. Perfect for city riding, but especially
for trips on highways and country roads. I’ve taken it on several
rides, like in
Mani and
Halkidiki.
*1997
Back in the day, when I had a
KAWASAKI Eliminator 600
(and before that, the 400), I learned how to work on my bike
myself—mechanically, electrically, even adjusting valves.
With my current bike, which I’ve had for three years, I hadn’t
touched much of it, mainly because of the fuel injection system.
But I had to eventually—there were upgrades and repairs I could
and wanted to do.
I absolutely love tinkering. It relaxes me mentally, and I enjoy
it even when my hands turn black with oil and the bike’s grime.
So, let’s get to it.
The
seat cable had
broken from the top end. It happened right after I finished
installing new turn signals (as I’ll describe below). When I
closed the seat, I heard a strange noise. I checked and confirmed
the damage—it was its time to go.
After a lot of effort, I managed to open it by making a
long-neck hook
out of a bungee cord. I was lucky because when I last closed the
seat, I hadn’t latched it properly—so the front part stayed
slightly open. That let me remove the side cover and lift the seat
just enough to reach it. I replaced the cable and greased all the
moving parts.
*the lubricant flows from under the seat to the rear gear
I also installed a
Scottoiler system
(the inexpensive
VSYSTEM) for
automatic chain lubrication. I had to lift the fuel tank to
install it, since it uses the vacuum fuel to operate.
Luckily, I did—because I discovered a
torn hose that
carries fuel from the tank to the injection system. I fixed it
easily and replaced both
fuel filters.
No wonder I’d been wondering about the bike’s performance lately.
I kept going relentlessly over several weekends.
I fitted
mounts for side panniers. Some modification was needed because I had ordered them from
Thessaloniki for Athens, and I couldn’t quite tell the differences
from the photos. Thankfully I did, because otherwise, I wouldn’t
have bought them—and they’re not easy to find.
The
lower extension
that attaches to the footrests was designed by fellow rider
Xenophon Boulari. We cut the base tube and joined it with another tube so that
the outer diameter of the original tubes matched the inner
diameter of the connecting one. The two ends of the mount slide
into the connector and are
argon-welded.
The modification was done by
Michalis, “Ironworks”, in Monastiraki—coming up Ermou from Asomaton toward Monastiraki
Square, take the first left, and it’s at the end on the right-hand
side. Michalis and his son Marinos (with his MT) are skilled and
very helpful. Highly recommended.
I mounted
new turn signals
on the pannier brackets, farther out than the cases. I used
silicone-protected wiring
(resistant to 180–220°C) and sleeved it in
heat-protective tubing
for even greater resistance. I routed everything neatly and
connected the wires. I left the old turn signals on the license
plate and wired them to the
brake light circuit, so they light up when braking—making me more visible.
Finally, I fitted an
anatomical seat
at MotoOK on
Kallirois Street.
As I’ve mentioned in
another post, I always start by studying and planning every job thoroughly.
Then I gather the materials, check which tools I’ll need, and pack
them all in a box that I can take wherever and whenever I need for
that specific task. Only then do I start working.
And this project was intense—done with care and slow, deliberate
steps. It took me
3–4 weekends,
3–4 hours each time, but the result was exactly what I had hoped for.
I’ve traveled all over Greece with my wife, and we will continue to do so, fully loaded to the
brim. Now I’m ready for
a trip abroad.
At the gates of Hades: BEST FIRST TIME SCREENWRITER FEATURE FILM AWARD
My screenplay, AT THE GATES OF HADES, a mythological epic, high fantasy, literary retellings, and historical fiction with a fantastical twist, based on my novel "At the gates of Hades", garnered significant international recognition, winning over 25 awards and distinctions at film festivals worldwide.
Το σενάριό μου Στις πύλες του Άδη, ένα μυθολογικό έπος που συνδυάζει επική φαντασία, λογοτεχνικές αναπλάσεις και ιστορική μυθοπλασία με φανταστική διάσταση, βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημά μου, έχει αποσπάσει σημαντική διεθνή αναγνώριση, κερδίζοντας πάνω από 25 βραβεία και διακρίσειςσε κινηματογραφικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο.
Most recently: BEST FIRST TIME SCREENWRITER FEATURE FILM AWARD at Independent Film Awards.
AT THE GATES OF HADES plunges into the tumultuous aftermath of the Trojan War, where a traumatized Odysseus faces a new, existential threat. His journey home becomes a desperate quest in seeking to tear open the Gates of Hades. With the fate of both realms at stake, the weary king must do what he dreads most: reunite a fragmented band of legendary heroes—men as broken as he is—and lead them back into the Underworld for a final, desperate battle.
Το Στις πύλες του Άδη βυθίζεται στο ταραχώδες απόηχο του Τρωικού Πολέμου, όπου ένας συντετριμμένος Οδυσσέας αντιμετωπίζει μια νέα, υπαρξιακή απειλή. Το ταξίδι του προς την Ιθάκη μετατρέπεται σε μια απελπισμένη αποστολή: να ανοίξει τις πύλες του Άδη. Με τη μοίρα και των δύο κόσμων να κρέμεται από μια κλωστή, ο κουρασμένος βασιλιάς πρέπει να κάνει αυτό που φοβάται περισσότερο — να επανενώσει μια διαλυμένη ομάδα μυθικών ηρώων, αντρών πληγωμένων όσο κι εκείνος, και να τους οδηγήσει πίσω στον Κάτω Κόσμο για μια τελική, απεγνωσμένη μάχη.
My novel reimagines these classic Greek myths with a focus on the profound psychological burdens of its heroes, exploring themes of atonement, destiny, and the enduring human cost of legendary conflicts. It balances high-stakes action with deep character introspection, creating an accessible fantasy that will engage a wide readership.
Το μυθιστόρημά μου αναπλάθει τους κλασικούς ελληνικούς μύθους με έμφαση στα βαθιά ψυχολογικά βάρη των ηρώων, εξερευνώντας θέματα όπως η εξιλέωση, η μοίρα και το διαχρονικό ανθρώπινο τίμημα των θρυλικών συγκρούσεων. Συνδυάζει ένταση και δράση με βαθιά ενδοσκόπηση χαρακτήρων, δημιουργώντας μια προσβάσιμη αλλά βαθιά φαντασία που αγγίζει ένα ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ABOUT ME
I am a Greek author with a portfolio spanning fantasy, historical fiction, and horror. My novel Bonds of Blood was nominated for Best Fantasy Novel at the EVERLIES Awards, and my horror novella The Sentinel won 1st Prize at the Larry Niven Fiction Awards. I have written and directed award-winning screenplays and multimedia projects and am passionate about stories that cross borders, genres, and media.
Είμαι Έλληνας συγγραφέας με έργο που εκτείνεται στη φαντασία, την ιστορική μυθοπλασία και τον τρόμο. Το μυθιστόρημά μου Bonds of Blood προτάθηκε για το Βραβείο Καλύτερου Μυθιστορήματος Φαντασίας στα EVERLIES Awards, ενώ η νουβέλα τρόμου The Sentinel απέσπασε το 1ο Βραβείο στα Larry Niven Fiction Awards. Έχω γράψει και σκηνοθετήσει βραβευμένα σενάρια και έργα πολυμέσων, και με παθιάζουν οι ιστορίες που υπερβαίνουν τα σύνορα, τα είδη και τα μέσα.
Published in Greek
"Blood Shields" 2008, historical novel about the battle of Marathon, "Enalios" publications, 2008
At the Gates of Hades 2014, fiction novel on the mythology around Homer’s poems, " Entypois" publications
Democracy, this unknown... crisis 2015, political essay, "Entypois" publications
The Dance of the Planets 2016, children's illustrated story of didactic character accompanied by the award-winning educational 3d animation "The solar system waltz" by the author, " Entypois" publications
The tin soldier, adaptation of the known tale accompanied by the 3d animation film "The tin soldier" by the author, " Entypois" publications
Bonds of Blood 2021, fiction novel with strong metaphysical/mythological element from mythology, "Hydroplano" publications. Nominated for best fantasy novel at EVERLIES awards
The sentinel, October 2025, Horror/Fiction/Fantasy Novella. First prize at the Horror Novel category at the Larry Niven Fiction/Fantasy Literature Awards 2024,
Blood Moon" – Horror/Fiction/Fantasy Novella (2025), forthcoming from Entypois Publications.
Έχουν εκδοθεί:
«Ματωμένες Ασπίδες» – Ιστορικό μυθιστόρημα για τη Μάχη του Μαραθώνα, Εκδόσεις Ενάλιος, 2008.
«Στις Πύλες του Άδη» – Μυθιστόρημα εμπνευσμένο από τη μυθολογία που περιβάλλει τα ομηρικά έπη, Εκδόσεις Έντυποις, 2014.
«Δημοκρατία, αυτή η άγνωστη... κρίση»– Πολιτικό δοκίμιο, Εκδόσεις Έντυποις, 2015.
«Ο Χορός των Πλανητών» – Εικονογραφημένο παιδικό βιβλίο διδακτικού χαρακτήρα, συνοδευόμενο από το βραβευμένο εκπαιδευτικό 3D animation “The Solar System Waltz” του ίδιου του συγγραφέα, Εκδόσεις Έντυποις, 2016.
«Ο Μολυβένιος Στρατιώτης» – Διασκευή του κλασικού παραμυθιού, συνοδευόμενη από την 3D animation ταινία “The Tin Soldier” του συγγραφέα, Εκδόσεις Έντυποις.
«Δεσμά Αίματος» (Bonds of Blood) – Μυθιστόρημα με έντονα μεταφυσικά και μυθολογικά στοιχεία, Εκδόσεις Υδροπλάνο, 2021. Υποψήφιο για Καλύτερο Μυθιστόρημα Φαντασίας στα EVERLIES Awards.
«Ο Φρουρός» – Νουβέλα (Οκτώβριος 2025), 1ο Βραβείο στην κατηγορία Νουβέλας Τρόμου στα Larry Niven Fiction/Fantasy Literature Awards 2024, εκδόσεις ΕΝΤΥΠΟΙΣ.
«Ματωμένη Σελήνη» – Νουβέλα (Οκτώβριος 2025), υπό έκδοση από τις εκδόσεις ΕΝΤΥΠΟΙΣ.
Multimedia Projects:
Video Clip, group 1550, «The desert traveler». Directing, production, special fx, film editing, 2000
TV ad for Radio Korasidis group of companies 3d animation, film editing, 2002
The Postcard, short length movie, official selection Florence festival, film editing, 3d animation
Urban fantasy, short length movie, official Florence festival, film editing, 3d animation
Eugenidio Planetarium, recreation of ancient Olympia 3d animation
The tin soldier, Animfest international festival, film editing, production, directing, 3d animation
The solar system waltz, international festival, film editing, production, directing, 3d animation, awarded 3rd educational animation award
Percussion Camp, TV ad digital film editing
Nazi slaughter of Kommeno Arta, a three hours long documentary about the slaughter of Kommeno, Arta in 1943 and the festival that took place to honor the memory of the killed.
All ‘s a lie, short length movie. Official selection Animfest2011
Το Children of the Damned των Iron Maiden δεν είναι απλώς μια ιστορία αποξενωμένων όντων ή ένα σκοτεινό παραμύθι για υπερφυσικές δυνάμεις. Είναι ένας στοχασμός πάνω στην ανθρώπινη ύπαρξη, στην ίδια τη φύση της συνείδησης και στη μοίρα εκείνων που "γνωρίζουν".
Στην καρδιά του τραγουδιού βρίσκεται το παράδοξο του ανθρώπου: η δίψα για φως που οδηγεί στο κάψιμο, η επιθυμία για γνώση που γεννά την απώλεια της αθωότητας. Οι "Children of the Damned" δεν είναι δαίμονες ή τέρατα — είναι οι άνθρωποι που είδαν πέρα από το επιτρεπτό όριο, εκεί όπου το φως γίνεται φωτιά.
Ο πρώτος στίχος —“He’s walking like a small child / But watch his eyes burn you away”— αποκαλύπτει την τραγική διττότητα της ύπαρξης: αθωότητα και καταστροφή στο ίδιο βλέμμα. Το παιδί και ο δαίμονας κατοικούν στο ίδιο σώμα. Είναι η προαιώνια σύγκρουση του Eros και του Thanatos, της ζωής που γεννά τον θάνατο και του θανάτου που γεννά συνείδηση.
Όταν ο αφηγητής λέει “If he had lived he would have crucified us all”, το νόημα ξεφεύγει από τη θεολογική εικονογραφία. Η "σταύρωση" εδώ είναι υπαρξιακή: όποιος ζήσει πλήρως, όποιος γνωρίσει, καταδικάζεται να σταυρώσει τους άλλους με την αλήθεια του — γιατί η αλήθεια του φωτός είναι αφόρητη.
Η κορύφωση του τραγουδιού —το κάψιμο, η διάλυση, η μετατροπή σε σκόνη— δεν είναι απλώς θάνατος. Είναι μεταμόρφωση. Το υποκείμενο "πεθαίνει σύμφωνα με το σχέδιο", όπως γράφεται, γιατί η αυτοκαταστροφή είναι προδιαγεγραμμένο στάδιο της εξέλιξης. Το "σχέδιο" εδώ είναι κοσμικό: ό,τι φλέγεται επιστρέφει στη γη, ό,τι γνωρίζει διαλύεται στο κενό που το γέννησε.
Το επαναλαμβανόμενο ρεφρέν “Children of the Damned” λειτουργεί σαν μάντρα. Δηλώνει όχι απλώς μια ομάδα καταραμένων, αλλά την ίδια την ανθρώπινη κοινότητα, εγκλωβισμένη ανάμεσα στη λαχτάρα για φως και στον τρόμο της τιμωρίας. Η εικόνα του "κεριού που καίγεται" είναι η τελική αλήθεια: ο άνθρωπος υπάρχει μόνο καίγοντας τον εαυτό του.
Στον φιλοσοφικό του πυρήνα, το τραγούδι μιλά για τον ανθρώπινο προμηθεϊσμό — την αδυναμία μας να μείνουμε στο σκοτάδι, παρ’ όλο που το φως μας καταστρέφει. Είμαστε οι καταραμένοι όχι επειδή αμαρτήσαμε, αλλά επειδή θελήσαμε να γνωρίσουμε.
Έτσι, το Children of the Damned γίνεται μια μεταλλική λειτουργία για τη χαμένη αθωότητα του ανθρώπου. Δεν υμνεί το κακό· το αναγνωρίζει μέσα μας — ως την άλλη όψη της επίγνωσης.
Οι "καταραμένοι" είναι απλώς οι πρώτοι που τόλμησαν να κοιτάξουν τον ήλιο χωρίς να κλείσουν τα μάτια.
Children of the Damned by Iron Maiden is not merely a dark tale about alienated beings or supernatural forces. It is a meditation on human existence itself — on the nature of consciousness and the fate of those who dare to know.
At its core lies the paradox of humanity: the thirst for light that inevitably leads to burning, the desire for knowledge that destroys innocence. The “Children of the Damned” are not literal demons or monsters — they are those who have seen beyond the permissible limit, where light turns into fire.
The opening line — “He’s walking like a small child / But watch his eyes burn you away” — captures the tragic duality of being: innocence and destruction inhabiting the same gaze. The child and the demon coexist within the same flesh. It is the eternal conflict of Eros and Thanatos — life that breeds death, and death that awakens consciousness.
When the lyric warns, “If he had lived he would have crucified us all,” the image transcends theology. The “crucifixion” here is existential: whoever truly lives, whoever truly knows, condemns others with the unbearable light of truth. For the revelation of light is, in itself, a kind of annihilation.
The climactic burning — the melting flesh, the turning to dust — is not mere death but transfiguration. The subject “dies according to plan” because self-destruction is written into the cosmic order. The plan is metaphysical: what burns returns to earth, what knows dissolves back into the void that birthed it.
The recurring chorus, “Children of the Damned,” functions as a mantra. It does not name an outcast few, but rather the whole of humanity — trapped between longing for light and terror of judgment. The image of candles burning in the dark is the song’s ultimate truth: man exists only by consuming himself in flame.
At its philosophical heart, the song speaks of Promethean humanity — our inability to remain in the dark, even though the light destroys us. We are damned not because we sinned, but because we sought to understand.
Thus, Children of the Damned becomes a metal liturgy for the loss of innocence — not a hymn to evil, but a recognition of it as the mirror of awareness. The damned are simply those who dared to look at the sun without closing their eyes.
Κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο "ΕΝΤΥΠΟΙΣ" η πρώτη από τις δύο αναμενόμενες νουβέλες με τίτλο "Ο Φρουρός". H πρώτη τοποθέτησή του ήταν στο Φεστιβάλ Φαντασίας FantasyFestival.
*Με τον εκδότη των εκδόσεων "ΕΝΤΥΠΟΙΣ"
Πρόκειται για μια ιστορία τρόμου που όμως τα συμβάντα που διαδραματίζονται έξω από το φανταστικό είναι προσωπικές εμπειρίες ανθρώπων που γνωρίζω και τις άκουσα από πρώτο χέρι.
*Με τη συμβία μου Βεατρίκη που με στηρίζει σε κάθε εγχείρημα
Η υπόθεση εξελίσσεται στον Ινδικό Ωκεανό όπου παρακολουθούμε έναν ένοπλο φρουρό που λόγω της οικονομικής κρίσης αναγκάζεται να βρει εργασία ως μισθοφόρος. Τελικά θα ανακαλύψει ότι οι Σομαλοί πειρατές είναι το λιγότερο για το οποίο πρέπει να ανησυχεί. Ένας αρχαίος τρόμος ανακαλύπτεται στην μέση του ωκεανού και δεν υπάρχει πουθενά να ξεφύγεις.
*Το μυθιστόρημα (και βραβευμένο σενάριο) "Στις πύλες του Άδη" που συνδυάζει την Ελληνική λογοτεχνία με έναν μοντέρνο τρόπο αφήγησης High Fantasy με στοιχεία Horror Thriller
Published by the publishing house ENTYPOIS, the first of two anticipated novellas, titled The Sentinel, has just been released. Its first presentation took place at the FantasyFestival.
*With the publisher of ENTYPOIS editions
It is a horror story, though many of the events that unfold outside the supernatural are drawn from the real personal experiences of people I know and have heard firsthand.
*With my partner Beatrice, who supports me in every endeavor
The plot unfolds in the Indian Ocean, where we follow an armed guard who, due to the economic crisis, is forced to find work as a mercenary. He eventually discovers that Somali pirates are the least of his worries. An ancient terror is revealed in the middle of the ocean, and there is nowhere to escape.
The novella was awarded First Prize in the Horror Novella category at the 2024 Larry Niven Awards for Fantastic Literature.
The novel (and award-winning screenplay) At the Gates of Hades, which combines Greek literature with a modern style of High Fantasy narration infused with Horror-Thriller elements
Ακόμη μια διάκριση για το σενάριο που δημιούργησα, που είναι διασκευή του μυθιστορήματός μου "Στις πύλες του Άδη". Finalist στο διαγωνισμό CAMBRIDGE SCRIPT FESTIVAL, που το κάνει επιλέξιμο για βραβείο.
Another distinction for the screenplay I created, which is an adaptation of my novel "At the Gates of Hades". Finalist in the CAMBRIDGE SCRIPT FESTIVAL competition, which makes it eligible for an award.
To see all the distinctions here
CAMBRIDGE SCRIPT FESTIVAL:
Dear Polykarpos,
Congratulations!
At the gates of Hades was FINALIST at the third year of Cambridge Script Festival Summer Edition 2025. Your project was one of the finalists from more than 358 submitted.
Please note: Tomorrow, we will officially announce the winners in each category. As a Finalist, your project is still in the running to become an award winner. If you do not receive a winner notification, the Finalist status will remain the official status of your project for the current season. Winners will also be published on our website.
Ήταν ένας βοσκός και έβοσκε τα πρόβατα. Στο δρόμο σταματάει μια BMW και βγαίνει ένας κοστουμαρισμένος τύπος. "Αν σου πω πόσα πρόβατα έχεις να σου πάρω ένα;" Το σκέφτεται ο βοσκός και λέει συμφωνεί. Κοιτάει μια γρήγορη ματιά ο κοστουμάτος και λέει: "352". "Όντως", λέει ο βοσκός. "Πάρε όποιο θες". Αρπάζει ένα ο τύπος και πάει προς το αυτοκίνητο. "Στάσου λεβέντη", του φωνάζει ο βοσκός. Γυρνά ο τύπος και τον κοιτάζει με απορία. "Αν σου πω τι δουλειά κάνεις θα μου τι δώσεις πίσω;" ρωτάει ο βοσκός. Σκέφτεται για λίγο ο τύποες και συμφωνεί. "Είσαι σύμβουλος" του λέει ο βοσκός. "Που το κατάλαβες;" έκανε απορημένος ο κοστουμάτος. "Πήρες το σκύλο"
A shepherd was herding his sheep when a BMW stopped on the road and a man in a suit got out. "If I can tell you how many sheep you have, will you give me one?" the man asked. The shepherd thought about it and agreed. The man in the suit took a quick look and said, "352." "That's right," the shepherd replied. "Go ahead and take whichever one you want." The man grabbed a sheep and started walking toward his car. "Wait a minute, my friend!" the shepherd yelled. The man turned around, looking confused. "If I tell you what your job is, will you give me the sheep back?" the shepherd asked. The man thought for a moment and agreed. "You're a consultant," the shepherd said. "How did you know?" the man in the suit asked, completely astonished. "You took the dog."
Η κατάρευση κενού είναι μια υποθετική κοσμολογική καταστροφή που θα μπορούσε να συμβεί αν το σύμπαν δεν βρίσκεται στην πιο σταθερή του κατάσταση.
Για να το καταλάβουμε αυτό, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε την έννοια του ψευδοκενούς και του πραγματικού κενού.
Το κενό (vacuum) δεν είναι απλά ένα τίποτα. Στην κβαντική θεωρία πεδίου, είναι η κατάσταση του χώρου με τη χαμηλότερη δυνατή ενέργεια.
Πραγματικό Κενό (True Vacuum): Είναι η κατάσταση με την απόλυτη χαμηλότερη ενέργεια. Αν το σύμπαν μας βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, είναι σταθερό και δεν μπορεί να αλλάξει σε κάτι με χαμηλότερη ενέργεια.
Ψευδοκενό (False Vacuum): Είναι μια κατάσταση χαμηλής ενέργειας, αλλά όχι η χαμηλότερη δυνατή. Αν το σύμπαν μας βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, είναι ασταθές. Μπορεί να υπάρχει για δισεκατομμύρια χρόνια, αλλά θεωρητικά μπορεί να "καταρρεύσει" σε μια κατάσταση χαμηλότερης ενέργειας, δηλαδή στο πραγματικό κενό.
Πώς θα μπορούσε να συμβεί;
Η κατάρρευση κενού θα ξεκινούσε από ένα τυχαίο σημείο στον χώρο, μέσω ενός φαινομένου που ονομάζεται κβαντική σήραγγα (quantum tunneling). Σε αυτό το σημείο, θα σχηματιζόταν μια «φυσαλίδα» πραγματικού κενού, δηλαδή μιας περιοχής με χαμηλότερη ενέργεια.
Μόλις δημιουργηθεί, αυτή η φυσαλίδα θα άρχιζε να επεκτείνεται προς όλες τις κατευθύνσεις, με ταχύτητα που θα πλησίαζε την ταχύτητα του φωτός. Καθώς η φυσαλίδα θα διαστελλόταν, θα άλλαζε τις φυσικές σταθερές και τους νόμους της φυσικής μέσα της, μετατρέποντας τα άτομα και τα σωματίδια όπως τα ξέρουμε σε μια άλλη μορφή ύλης, πιθανότατα καταστρέφοντάς τα.
Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές είμαι στη Μάνη. Άκουσα
λοιπόν μια ενδιαφέρουσα «θεωρία». Οικολόγοι, λέει, έχουν αφήσει λύκους στα γύρω
ορεινά.
Κατά καιρούς ακούω οι οικολόγοι άφησαν φίδια, οι οικολόγοι
άφησαν αγριογούρουνα… άντε και σε ελέφαντες.
Την ώρα που διαδίδεται η φήμη αυτός που τη μεταφέρει, όχι αυτός
που την ξεκινά-θα πω γι’ αυτόν πιο κάτω, αυτός που την ακούει λοιπόν πριν τη
μεταφέρει δεν σκέφτεται τι λέει;
Δηλαδή, κάποιοι πάνε και πιάνουν λύκους! (θα ήθελα τα το δω
αυτό) ζωντανούς! Αγέλες ίσως (αφού αφήνουν πολλούς) τους βάζουν σε ειδικά
διαμορφωμένα οχήματα, ναρκωμένους(;) και τους μεταφέρουν από τη βόρεια Ελλάδα,
ή όπου αλλού εξωτερικό; Βουλγαρία;, νότια στην Πελοπόννησο. Μια διαδικασία ΕΝΤΕΛΩΣ
παράνομη, όπου εμπλέκονται πολλοί και κάνουν παράνομες μεταφορές και πολλές φορές
μάλιστα (είπαμε άφησαν πολλούς λύκους) και δεν τους πήρε χαμπάρι κανείς!!!
Εκτός αν πιάνουν λυκάκια. Που σημαίνει ότι αδρανοποιούν τους
γονείς ή την αγέλη (έχετε δει λύκο από κοντά) και μετά τι; Δεν μπορούν να
αφήσουν μωρά λυκάκια στο βουνό, δεν θα επιβιώσουν. Τα μεγαλώνουν κάπου(;)
κρυφά(;) και τα αφήνουν μετά ελεύθερα;
Η απορία μου λύθηκε όταν διάβασα ένα άρθρο πως γίνεται έλεγχος τι έχει δηλωθεί στον
ΟΠΕΚΕΠΕ και τι έχει ο κτηνοτρόφος και τη διαφορά (γιατί έχει λιγότερα απ’ ό,τι
δήλωσε) την δικαιολογεί ότι τα έφαγαν οι λύκοι. Μετά από γίδια και πρόβατα θα
γεμίσει η Ελλάδα και λύκους.
